Jak wyglądałyby wspomnienia spisane przez Dolores Haze? Jak swój związek z o wiele starsznym mężczyzną opisałaby Lolita?
W "Zabawie w miłość" pada pewnego rodzaju odpowiedź. Lolita tak naprawdę nie kochała Humberta Humberta. Nie łączyła jej z nim również aż tak wielka i nierozerwana więź, jaką obserwujemy między Margaux a o ponad czterdzieści lat od niej starsznym Peterem.

Związek Margaux z Peterem jest zarówno szukujący, jak i fascynujący. Kiedy sięgałam po tę książkę spodziewałam się przeczytać historię nieświadomej niczego dziewczynki i zwyrodnialca, który ją wykorzystywał. Jakkolwiek Margaux jest omamiona i do pewnego momentu także nieświadoma niestosowności owej więżi, to nie można powiedzieć by była niewinna i by nie pragnęła kontynuowania tego zakazanego związku. Doskonale zdaje sobie sprawę, że Peter poszedłby do więzienia za wszystko to, co razem robią i że nikt nigdy nie może się o nich dowiedzieć.

Peter również nie jest kimś, kogo się spodziewałam. Przede wszystkim staje się przyjacielem rodziny. W pewnym sensie staje się także opiekunem Margaux, u którego dziewczynka spędza swój wolny czas, który zabiera ją na wycieczki i spacery, a w późniejszym czasie podwozi ją wszędzie gdzie chce. Zarówno z zewnątrz, jak i w swym własnym odczuciu, oraz w postrzeganiu Margaux, Peter wydaje się bardzo miłym facetem.

Spodziewałam się kogoś innego, gdyż jak pisze Margaux Fragoso: "Słysząc słowo pedofil, ludzie chcą widzieć potwora". Tymczasem jest zupełnie inaczej. Już na wstępie autorka wspomina o rozmowie z osobą pracującą w więzieniu, która stawia hipotezę, że pedofile, to najmilsi spośród wszystkich skazańców. „Pedofile są wytrawnymi mistyfikatorami, gdyż często porafią bezbłędnie oszukwać samych siebie i wierzą, że nie robią nic złego.” Peter podobnie nie wierzy. W jego idealnym świecie to całe społeczeństwo jest zakłamane, że nie pozwalałoby mu na związek z ośmio czy czternastoletnią dziewczynką. Do tego samego przekonuje Margaux i pomimo iż dziewczynka ma różnego rodzaju opory lub niechęci co do seksu ze starszym mężczyzną, później pokazywania się z nim wśród rówieśników, to jednak także wierzy w nich niekończący się związek i do pewnego momentu nie umie bez Petera żyć, jak zakochana.

"Zabawa w miłość" to autobiografia i wspomnienia Fragoso. Nie jest to jednak pamiętnik. To bardzo dobrze napisana powieść, od której trudno się oderwać. To szokujący i wciągający tekst. Zarówno w trakcie czytania, jak i po zakończonej lekturze przechodziły mnie ciarki na myśl, jak cieńka jest linia pomiędzy znajomością, przyjaźnią, a seksualnym wykorzystywaniem. Jak niewinnie wszystko się zaczyna i jak stopniowo, przerażająco naturalnie się rozwija. I tak naprawdę tego typu związek może nigdy nie być do wykrycia.

Jak wyglądałyby wspomnienia spisane przez Dolores Haze? Jak swój związek z o wiele starsznym mężczyzną opisałaby Lolita?
W "Zabawie w miłość" pada pewnego rodzaju odpowiedź. Lolita tak naprawdę nie kochała Humberta Humberta. Nie łączyła jej z nim również aż tak wielka i nierozerwana więź, jaką obserwujemy między Margaux a o ponad czterdzieści lat od niej starsznym...