Po kilku latach od przeczytania "Ojca Chrzestnego", zabrałam się za "Sycylijczyka". Z początku bardzo wciągnęłam się w książkę, ponieważ byłam ciekawa tego czym różni się od drugiej części filmy "Ojca". Jakie było moje rozczarowanie, gdy dotarło do mnie, że Michael Corleone i cała rodzina Corleone są tu wątkiem pobocznym, a wręcz marginalnym. Cała historia skupia się na postaci Syclijczyka - Turiego Guliano. I może by ta książka mnie bardziej ciekawiła, gdyby nie to że nie ciekawiła mnie ta postać, ani jej historia, a to on stanowi główny wątek powieści. Gdyby ten wątek jakoś mocniej streścić, a było to moim zdaniem wszystko bardzo mocno rozwleczone, byłoby dużo lepiej. Puzo pisze naprawdę przyjemnym językiem, jednak gdy historia jesteś średnio ciekawa, w końcu zaczyna się nudzić i tak po ponad połowie zaczęłam tą książkę męczyć. Końcówkę czytałam "oby szybciej" i niespecjalnie już dokładnie, bo można się było już tego wszystkiego spodziewać. Tak więc, gdyby nie to, że książka nie jest tym na co się zapowiadała i tym za co brałby ją każdy kto przeczytał i obejrzał "Ojca Chrzestnego", to by było całkiem dobrze. Lecz niestety było nieco nudnawo.

Po kilku latach od przeczytania "Ojca Chrzestnego", zabrałam się za "Sycylijczyka". Z początku bardzo wciągnęłam się w książkę, ponieważ byłam ciekawa tego czym różni się od drugiej części filmy "Ojca". Jakie było moje rozczarowanie, gdy dotarło do mnie, że Michael Corleone i cała rodzina Corleone są tu wątkiem pobocznym, a wręcz marginalnym. Cała historia skupia się na...