Fascynująca opowieść o odkrywaniu najmniejszego z kontynentów i (poza Antarktydą) najpóźniej zbadanego. W XIX wieku wyobrażenia o wnętrzu Australii dalece różniły się od tego, co odkrywcy zastali w trakcie swoich wypraw. A wielu z nich za swoją odkrywczą pasję zapłaciło najwyższą cenę. Świetny styl narracji i barwne przedstawienie sylwetek bohaterów pozwala nam poczuć smak "australijskiego dramatu" - przygody absolutnie ekstremalnej w epoce, gdy nikt nie śnił o GPS-ie, telefonii komórkowej czy lotnictwie. Dodajmy znakomite tłumaczenie i już mamy przepis na lekturę, od której niemal nie sposób się oderwać i do której chce się wracać i wracać...

Fascynująca opowieść o odkrywaniu najmniejszego z kontynentów i (poza Antarktydą) najpóźniej zbadanego. W XIX wieku wyobrażenia o wnętrzu Australii dalece różniły się od tego, co odkrywcy zastali w trakcie swoich wypraw. A wielu z nich za swoją odkrywczą pasję zapłaciło najwyższą cenę. Świetny styl narracji i barwne przedstawienie sylwetek bohaterów pozwala nam poczuć smak...

PRZEZ PIEKŁO INTERIORU

"Australijski dramat" to jedna z niewielu pozycji w słynnej serii "Naokoło świata" niebędąca relacją bezpośredniego uczestnika zdarzeń, a reportażem historycznym. Rekonstrukcją, sięgającą równe sto lat wstecz, tj. do roku 1860. Oryginalnie zatytułowana po prostu "Strumień Coopera", od kluczowego dla wydarzeń miejsca, opowiada o wyprawie zakończonej niewątpliwą tragedią, choć paradoksalnie już nie tak niewątpliwą porażką. Wyprawa ta, pierwsza w poprzek australijskiego interioru w kierunku z południa (Melbourne) na północ (Zatoka Karpentaria),znana jest jako ekspedycja Burke'a i Willsa - i jest jednym z najbardziej pamiętanych i kultywowanych wydarzeń z australijskiej przeszłości (w 2010 roku obchodzono jej 150. rocznicę).

Anglo-australijski pisarz i dziennikarz Alan Moorehead to autor doświadczony w takim właśnie reportażu historycznym. Biorąc za temat historię Roberta O'Hary Burke'a (dowódca wyprawy i Williama Johna Willsa (jego zastępca) z wyczuciem waży racje tej niejednoznacznej i niełatwej w ocenie opowieści, w której zapał i odwaga sąsiadują z egoizmem i brakiem wyobraźni, upór i wytrwałość spotyka się z małością i trudnymi do wyobrażenia zaniechaniami, poczucie odpowiedzialności może w tym samym momencie (!) dyktować decyzje całkowicie sprzeczne, a w kulminacyjnej godzinie na scenę wkracza iście szekspirowskie fatum (naprawdę, pod pewnymi względami skojarzenia z finałem "Romea i Julii" jak najbardziej na miejscu),obracając sytuację "tylko" bardzo groźną w autentyczną tragedię. O ile jest to materiał na prawdziwie filmową, epicką opowieść, o tyle Moorehead po reportersku trzyma się faktów, sprawnie układając relacje z dzienników podróży (zwłaszcza raptem 27-letniego ale mającego otwarty umysł Willsa),luźnych notatek, korespondencji oraz zeznań ze śledztwa, kiedy było już po wszystkim.

Przy tym z wyczuciem już w pełni literackim oddaje niuanse charakterów głównych osób dramatu, co jest o tyle istotne, że - poza jednym osobnikiem - nie sposób ocenić ich jednoznacznie dobrze, lub jednoznacznie źle. Moorehead świadomie poświęca dużo miejsca niuansom temperamentów (ale też horyzontów myślowych, doświadczeń osobistych, (nie)pewności siebie, uprzedzeń rasowych...) i wzajemnym relacjom w ekipie, bo to psychologia w dużej mierze przesądziła o takim a nie innym biegu wydarzeń. Warto też odnotować, że wielce sugestywnie oddane są piękno i groza niepowtarzalnego pejzażu australijskiego interioru, bezkresnych półpustyń, w których człowiek jest tylko drobnym, z reguły rychło przemijającym zakłóceniem nieskończonej, rozpalonej pustki. Chciałbym zobaczyć to na ekranie.

I jeśli czegoś mi zabrakło, to map i ilustracji, do których seria "Naookoło świata" przyzwyczaiła (przy czym raczej nie jest to winą autora). Na szczęście mamy Internet, i nawet obrazy przywoływane przez Mooreheada można w nim odnaleźć (jak również np. skany notesu Willsa).

Więcej moich recenzji znajdziesz na blogu www.zaokladkiplotem.pl

PRZEZ PIEKŁO INTERIORU

"Australijski dramat" to jedna z niewielu pozycji w słynnej serii "Naokoło świata" niebędąca relacją bezpośredniego uczestnika zdarzeń, a reportażem historycznym. Rekonstrukcją, sięgającą równe sto lat wstecz, tj. do roku 1860. Oryginalnie zatytułowana po prostu "Strumień Coopera", od kluczowego dla wydarzeń miejsca, opowiada o wyprawie zakończonej...

Opowieść o dramatycznej wyprawie , która miała za zadanie zgłębić tajemnice australijskiego kontynentu. Zawsze myślałem iż stolicą Australii jest Sydney - a tu okazało się iż miastem stołecznym jest - Canberra. Uczymy się cale życie :)

Opowieść o dramatycznej wyprawie , która miała za zadanie zgłębić tajemnice australijskiego kontynentu. Zawsze myślałem iż stolicą Australii jest Sydney - a tu okazało się iż miastem stołecznym jest - Canberra. Uczymy się cale życie :)