Historia sama w sobie nie jest zła, prosta, niewymagająca, skierowana raczej do młodszych dzieci. Opowieść o dzielnej dziewczynce, na którą nałożono trudną i niebezpieczną misję, a w której to pomagają jej inni bohaterowie. UWAGA SPOILER :D Oczywiście drużyna ma różne przygody, a wszystko dobrze się kończy. Może uczyć małych czytelników, jak radzić sobie z problemami i dlaczego warto wierzyć w przyjaźń i bezinteresowną pomoc.
Niestety - może to przez skrzywienie czytelnicze, dla mnie jakoś za bardzo przygody małej Eri przypominały najsłynniejszą podróż dzielnego hobbita i Drużyna Pierścienia. Niewątpliwie widać, że autor również czytał "Władcę Pierścieni" i stworzył swoją opowieść, bardzo dużo powielając. Każdego z bohaterów "Eri i smok" można by odnaleźć w epopei Tolkiena, po prostu różnią się tylko imionami i płcią czy rasą. Tak samo w przypadku miejsc i zdarzeń - również jakoś dziwnie znajome.
W sumie nie ma się czemu dziwić - na pewno wielu, młodszych od mistrza z Wielkiej Brytanii pisarzy czerpało garściami z jego prac i pewnie w różnych innych opowieściach fantasy można znaleźć te zapożyczenia. Przez to jednak historie te tracą na oryginalności i są po prostu wtórne.
Fajnie, że w "Eri i smok" dodano ilustracje, pokazujące głównych bohaterów, szkoda że są czarno-białe, ale zawsze coś.

Historia sama w sobie nie jest zła, prosta, niewymagająca, skierowana raczej do młodszych dzieci. Opowieść o dzielnej dziewczynce, na którą nałożono trudną i niebezpieczną misję, a w której to pomagają jej inni bohaterowie. UWAGA SPOILER :D Oczywiście drużyna ma różne przygody, a wszystko dobrze się kończy. Może uczyć małych czytelników, jak radzić sobie z problemami i...