Właściwie jak to jest między kobietami? Czy ich relacje są zawsze takie sielankowe? Czy istnieje coś takiego jak rywalizacja między dwoma bliskimi sobie przyjaciółkami, znajomymi i współpracownicami? A czy relacja matka-córka wolne są od uczucia rywalizacji? Czy matka w czasem nie zazdrości córce młodości , urody, innych perspektyw na życie? A jeśli owa rywalizacja istnieje, to czy zawsze ona dotyczy tylko dwóch znających się jednostek? A może my kobiety podświadomie rywalizujemy z obcymi osobami, i właściwie o co?

Rywalizacje, współzawodnictwo szerzej rozwinęła Eva Meschede w swojej książce pt. "Samotna wśród przyjaciółek czyli o rywalizacji między kobietami". Jest to niby poradnik. Ja bym tej pozycji nie zaliczyła do tejże kategorii. Dla mnie jest ona raczej studium obserwacji skomplikowanych, często trudnych relacji damsko-damskich. Pisarka najpierw skupia się na zjawisku rywalizacji, które jest niezauważalne gołym okiem w bliskiej zażyłości dwóch przyjaciółek. Przyjaźń i rywalizacja ponoć nie idą w parze. Nic bardziej mylnego. Choć ten temat jest jakby tabu. Kobiety, które z kimś konkurują, postrzegane są jako osoby bezwzlędne, mściwe i podłe. Są to tak zwane intrygantki, które wbiją nóż w plecy, nawet siostrze, by tylko osiągnąć cel. Po prostu znamy te baby. Między przyjaciółkami tak nie powinno być. Chciałybyśmy. Cóż rywalizacja nawet w takiej relacji istnieje, bo niestety idealna harmonia nie istnieje. No dobrze, a j

Właściwie jak to jest między kobietami? Czy ich relacje są zawsze takie sielankowe? Czy istnieje coś takiego jak rywalizacja między dwoma bliskimi sobie przyjaciółkami, znajomymi i współpracownicami? A czy relacja matka-córka wolne są od uczucia rywalizacji? Czy matka w czasem nie zazdrości córce młodości , urody, innych perspektyw na życie? A jeśli owa rywalizacja...