Książkę pożyczyłam sobie dwa razy. Za pierwszym przeczytałam tylko koniec, po czym oddałam, a za drugim nie ruszyłam nic i popełniłam ten sam błąd, co wcześniej, oddając książkę z powrotem do biblioteki.
Początek książki istniał, muszę powiedzieć i mi się podobał. Już zaczynając czytać piąty rozdział miałam wrażenie, że się od niej nie odciągnę, jakbym była do niej super-glue przyczepiona. Ale niestety jako że zaczęłam ją czytać późno, musiałam zrobić sobie przerwę. Następnego dnia z chęcią powróciłam do dzieła Pani Cabot.
Myślałam, że ta książka będzie miała fantastyczne cechy i coś tam było, jednak nie tyle ile się spodziewałam. Wywnioskowałam to po opisie. Jacyś bohaterowie ze średniowiecza odradzają się w XXI wieku tylko po to, żeby zwalczyć Ciemne Moce. Wydaje się banalne, lecz autorka napisała tę książkę w sposób ciekawy. Zapewne nie przeczytałabym tej książki do końca, gdyby nie napisała jej właśnie Pani Cabot. I muszę przyznać, że ta książka mnie zachwyciła, niezależnie od jej wad.
Szczerze powiedziawszy to jest typowa młodzieżówka, leżąca w bibliotece na półce w tym dziale i w księgarni również. Ci, którzy lubią twórczość M.C na pewno bez ociągania przeczytają tę książkę. No, a ci, którzy nie przepadają, to nie przeczytają, wiadomo. Ale tak czy siak zachęcam do przeczytania tę drugą grupę z tych dwóch przeze mnie wymienionych. Zapewniam, że się nie zanudzicie i nie uśniecie w czasie czytania, ale za to będziecie zabierać ją ze sobą w każde miejsce, dopóki nie skończycie jej czytać.
Aha i jeszcze jedno. Na podstawie tej książki powstał film, którego jak na razie nie można nigdzie oglądnąć (pisało tak i sprawdziłam to, co okazało się prawdą). I są trzy albo nawet cztery wersje okładek.
I okazało się, że Ellie wcale nie jest Panią na Shalott, a Panią Jeziora, czyli czymś potężniejszym.
I ostatnie. Początek nowego rozdziału wyprzedza fragment "Pani na Shalott". Rozdziałów jest 9, a więc składa się to w jedną całość.

Książkę pożyczyłam sobie dwa razy. Za pierwszym przeczytałam tylko koniec, po czym oddałam, a za drugim nie ruszyłam nic i popełniłam ten sam błąd, co wcześniej, oddając książkę z powrotem do biblioteki.
Początek książki istniał, muszę powiedzieć i mi się podobał. Już zaczynając czytać piąty rozdział miałam wrażenie, że się od niej nie odciągnę, jakbym była do niej...