nie.

nie.

Tragedia.

Tragedia.

Co to było?
Dobrnęłam w wielkich męczarniach do 80-tej strony i się poddałam, mimo że zazwyczaj staram się dokonczyć zaczętą książkę. Tutaj jednak autor sprawiał wrażenie osoby tak ociemniałej, że nie udało mi się dotrwać nawet do końca pierwszego z dwóch egzorcyzmów. Skoro wg pana Pecka osoba nawiedzona to ktoś, komu nagle znudziło się być zahukaną kurą domową i zaczyna mieć inne zainteresowania poza siedzeniem w domu i bieganiem do kościoła, to juz naprawde nie chciałam dowiedzieć sie co było dalej, ani tym bardziej do jakich wniowsków doszedł pan Peck w podsumowaniu. Brrrr

Co to było?
Dobrnęłam w wielkich męczarniach do 80-tej strony i się poddałam, mimo że zazwyczaj staram się dokonczyć zaczętą książkę. Tutaj jednak autor sprawiał wrażenie osoby tak ociemniałej, że nie udało mi się dotrwać nawet do końca pierwszego z dwóch egzorcyzmów. Skoro wg pana Pecka osoba nawiedzona to ktoś, komu nagle znudziło się być zahukaną kurą domową i zaczyna...

Zachęcona kontrowersyjnym tematem z punktu widzenia psychiatry, skusiłam się na zakup tej pozycji. Cóż za rozczarowanie!
Z jednej strony nie chciałabym ocenić jej nisko, z drugiej zaś jest na prawdę słaba. Początek da się jeszcze przebrnąć, autor stara się być, stosunkowo obiektywny. Jednak z czasem staję się to dzieło typowo tendencyjne. Pełne hipokryzji- człowiek właściwie określający się wierzącym z własnego nieprzymuszonego wyboru, nakłania pacjentkę ażeby ta chodziła do kościoła i stawia ją pod presją twierdząc, że jest to potrzebne do wyleczenia. Niby niuanse jednak i styl, w jakim książka jest napisana nie powala.

Zachęcona kontrowersyjnym tematem z punktu widzenia psychiatry, skusiłam się na zakup tej pozycji. Cóż za rozczarowanie!
Z jednej strony nie chciałabym ocenić jej nisko, z drugiej zaś jest na prawdę słaba. Początek da się jeszcze przebrnąć, autor stara się być, stosunkowo obiektywny. Jednak z czasem staję się to dzieło typowo tendencyjne. Pełne hipokryzji- człowiek...

Odradzam czytanie tej książki. To jedna z pozycji, w której między fabułą "grubą rurą" przeplata się treść moherowo-religijna i mam wrażenie, że to był jedyny cel. Przykład - Pani córka jest opętana przez diabła ponieważ nie słucha rodziców, kłamie i nie chodzi do kościoła - i to nie jest żart :)

Odradzam czytanie tej książki. To jedna z pozycji, w której między fabułą "grubą rurą" przeplata się treść moherowo-religijna i mam wrażenie, że to był jedyny cel. Przykład - Pani córka jest opętana przez diabła ponieważ nie słucha rodziców, kłamie i nie chodzi do kościoła - i to nie jest żart :)

Książka beznadziejna - już dawno nie czytałem takiej "miernoty". Swoją drogą dziwny facet ten Peck a i... pisanie też za bardzo mu nie wychodzi przynajmniej takie odniosłem wrażenie po przeczytaniu tej pozycji. Znany psychiatra a całkiem na serio wierzy w diabły, Lucyfery i opętania, które przepędza m.in. za pomocą... modłów. Rzecz cała trąci mi co najmniej średniowieczem. Ciekaw jestem tutaj opinii innych psychiatrów na temat Pecka, naukowców, którzy podchodzą do otaczającego nas świata w sposób racjonalny i może dla tego pana mniej ciekawy ale mający więcej wspólnego z rozwojem nauki właśnie, ze szczególnym uwzględnieniem prac badawczych nad mózgiem ludzkim, który tak naprawdę stanowi przecież w dalszym ciągu pod wieloma względami swoistą terra incognita! Sądzę, iż ja sam dawno dokonałem już świadomego wyboru - a to, że lubię czytać np. "psychothrillero-podobne" powieści nie może zaważyć na moim trzeźwym i w pełni materialistycznym poglądzie na otaczający mnie świat. Czytając podobne "historie" po prostu dobrze się "bawię" i dlatego stanowisko i poglądy pana Pecka jako psychiatry są dla mnie bulwersujące i niepoważne a cała w/w pozycja po prostu szmirowata i dziwaczna, żeby nie użyć słowa - śmieszna!

Książka beznadziejna - już dawno nie czytałem takiej "miernoty". Swoją drogą dziwny facet ten Peck a i... pisanie też za bardzo mu nie wychodzi przynajmniej takie odniosłem wrażenie po przeczytaniu tej pozycji. Znany psychiatra a całkiem na serio wierzy w diabły, Lucyfery i opętania, które przepędza m.in. za pomocą... modłów. Rzecz cała trąci mi co najmniej średniowieczem....

Trochę zawiodłam się na tej książce. Autor bardzo szybko skłania się do stwierdzenia że pacjentki są opętane. Mimo wielu cech chorób psychicznych od razu je odrzuca. Nie bada ich pod aspektem psychosomatycznym, i nie stara się nawet wytłumaczyć tych przypadków w sposób naukowy.
Jednak zachęciła mnie do zainteresowania się tematem opętania.
Mimo swojego popularnonaukowego charakteru bardzo dobrze się czyta.

Trochę zawiodłam się na tej książce. Autor bardzo szybko skłania się do stwierdzenia że pacjentki są opętane. Mimo wielu cech chorób psychicznych od razu je odrzuca. Nie bada ich pod aspektem psychosomatycznym, i nie stara się nawet wytłumaczyć tych przypadków w sposób naukowy.
Jednak zachęciła mnie do zainteresowania się tematem opętania.
Mimo swojego popularnonaukowego...

O egzorcyzmach okiem psychiatry. Momentami ciężko się czyta, ale zainteresowanym problematyką opętania polecam.

O egzorcyzmach okiem psychiatry. Momentami ciężko się czyta, ale zainteresowanym problematyką opętania polecam.

Temat opętania z naukowego i wiarygodnego punktu widzenia. Nie znajdziemy tu scen rodem z "Egzorcysty", ale rzeczywistość wydaje się być jeszcze bardziej przerażająca.

Temat opętania z naukowego i wiarygodnego punktu widzenia. Nie znajdziemy tu scen rodem z "Egzorcysty", ale rzeczywistość wydaje się być jeszcze bardziej przerażająca.

16 / 2011

16 / 2011