Książka godna polecenia - ciekawa i rzetelna. Zawarte w niej artykuły nie stanowią recepty na dziennikarstwo, ale skłaniają do myślenia. Jest to pozycja nie tylko dla dziennikarzy, ale dla każdego, kogo choć trochę interesują media. Ukazuje bowiem jak czasem wiele pracy trzeba włożyć, by zwykły człowiek mógł zobaczyć serwis informacyjny czy gazetę.
Mimo, że książka jest gruba, to warto po nią sięgnąć.Ja sama też nie mogłam przestać czytać.

Książka godna polecenia - ciekawa i rzetelna. Zawarte w niej artykuły nie stanowią recepty na dziennikarstwo, ale skłaniają do myślenia. Jest to pozycja nie tylko dla dziennikarzy, ale dla każdego, kogo choć trochę interesują media. Ukazuje bowiem jak czasem wiele pracy trzeba włożyć, by zwykły człowiek mógł zobaczyć serwis informacyjny czy gazetę.
Mimo, że książka jest...

Pozycja obowiązkowa dla każdego zainteresowanego praktyczną stroną mediów. Duża dawka inspiracji i bardzo konkretnych wskazówek, jak zacząć pisać, prowadzić wywiady, zbierać materiały.

Pozycja obowiązkowa dla każdego zainteresowanego praktyczną stroną mediów. Duża dawka inspiracji i bardzo konkretnych wskazówek, jak zacząć pisać, prowadzić wywiady, zbierać materiały.

Pozycja dla każdego, kto ma dziennikarską smykałkę i chce zgłebić tę dziedzinę.

Pozycja dla każdego, kto ma dziennikarską smykałkę i chce zgłebić tę dziedzinę.

Kiedy zobaczyłem tą książkę po raz pierwszy i dowiedziałem się, że mam ją przeczytać, myślałem, że dostanę zawału. Książka dość pokaźnych rozmiarów, ubrana w majestatyczny tytuł i jasnobłękitną szatę wydawała się być czymś, co zakończy moja przygodę ze studiami, zanim się jeszcze zaczęła. A tymczasem...

Było w niej coś magnetycznego. Trudno mi powiedzieć co, ale mimo wszystko pokusiłem się o otworzenie okładki i rozpoczęcie czytania. I muszę przyznać, że lęk był nieuzasadniony. W jednej chwili poznawałem cztery światy : telewizji, radia, internetu i prasy, a moimi przewodnikami byli dziennikarze, którzy ,,nie z jednego pieca chleb jedli", więc znają się na rzeczy. Oprócz tego poznawałem je z trzech punktów widzenia. ZZa stolika, z siedziby redakcji oraz jako reporter pracujący w terenie. Autorzy tekstów w prosty i przejrzysty sposób dzielą się swoim doświadczeniem i opowiadają o świecie, który dla zwykłych ludzi jest niemalże nietykalny. Misyjność zawodu, jego cienie i blaski, kierunek, w którym podążają media oraz praca ,,od kuchni" są tym, co jest główną zaletą książki.

Jak nazwałbym ją, żeby była mniej straszna? Antologią. Sześćdziesięciu sześciu autorów, tajemniczy świat mediów i odpowiedzi na pytania, które mogą nurtować czytelników przed pierwszymi słowami.

Kiedy zobaczyłem tą książkę po raz pierwszy i dowiedziałem się, że mam ją przeczytać, myślałem, że dostanę zawału. Książka dość pokaźnych rozmiarów, ubrana w majestatyczny tytuł i jasnobłękitną szatę wydawała się być czymś, co zakończy moja przygodę ze studiami, zanim się jeszcze zaczęła. A tymczasem...

Było w niej coś magnetycznego. Trudno mi powiedzieć co, ale mimo...

przydatna!

przydatna!

Kopalnia wiedzy o dziennikarstwie w najlepszym wydaniu! Już same nazwiska współautorów książki świadczą o tym, że jest to nie byle jaki opis pracy wybitnych jednostek w swoich dziedzinach. "Biblia dziennikarstwa" nie zalicza się do lektur, które czyta się od deski do deski, bo nie każdy interesuje się zarówno dziennikarstwem ekonomicznym, jak i korespondencją wojenną. Jednak wszyscy ci, którzy czują, że dziennikarstwo to ich pasja, powinni mieć tę książkę w swoim księgozbiorze.

Kopalnia wiedzy o dziennikarstwie w najlepszym wydaniu! Już same nazwiska współautorów książki świadczą o tym, że jest to nie byle jaki opis pracy wybitnych jednostek w swoich dziedzinach. "Biblia dziennikarstwa" nie zalicza się do lektur, które czyta się od deski do deski, bo nie każdy interesuje się zarówno dziennikarstwem ekonomicznym, jak i korespondencją wojenną....

Bardzo przydatna książka. Napisana przestępnym językiem. Jest w niej zawarta cała wiedza potrzebna każdemu kto zajmuje się dziennikarstwem.

Bardzo przydatna książka. Napisana przestępnym językiem. Jest w niej zawarta cała wiedza potrzebna każdemu kto zajmuje się dziennikarstwem.

Dziennikarz. Jest nim zarówno Monika Olejnik,niszcząca swoich rozmówców jak huragan, ale także redaktor ganiający po lokalnych festynach w tzw. Pcimiu Dolnym. Bez względu na rangę pracy to zawód trudny i bardzo specyficzny.
Nigdy, w nawet najbardziej fantazyjnych marzeniach nie wyobrażałam sobie, że będzie mi dane zaglądnąć do tak wielu redakcji przez dziurkę od klucza. Poznać tajniki pracy dziennikarza od kuchni, dostać naprawdę wiele cennych i wartościowych wskazówek. W dodatku z pierwszej ręki.
A wszystko to udało mi się zrealizować dzięki obecności na mojej półce opasłego tomiska "Biblii dzienikarstwa" pod redakcją Andrzeja Skworza i Andrzeja Niziołka.
Nie wiem, czy istnieją jeszcze jacyś niedowiarkowie, którzy wątpią w przydatność tej lektury.
Jeśli istnieją, mam nadzieję, że uda mi się ich przekonać do przeczytania jej, bowiem warto to uczynić.

"Biblia dziennikarstwa" to prawie osiemset stron cennej wiedzy, podzielonej kategoriami. Bez względu na to, jak specyficzną dziedziną dziennikarstwa jesteśmy zainteresowani, w tej książce uzyskamy wiedzę na jej temat.
Ogromnym atutem jest fakt, że dziennikarze, którzy zdecydowali napisać teksty do tego kompedium wiedzy, to ludzie w różnorodnym wieku, podchodzącym do tego zawodu na wiele sposobów. Nie wszyscy z nich to nazwiska, które dużo nam mówią, choć trzeba przyznać, że lista medialnych osobowości, użyczających w "Biblii" swojej wiedzy i doświadczenia jest długa oraz imponująca.

"Biblia dziennikarstwa" to nie tylko cenne wskazówki,ale także ciekawe anegdoty.
Można wyczytać wiele zakulisowych historii medialnych afer,głośnych artykułów, ale także prywatne zwierzenia dziennikarzy z cyklu "jakim cudem mi się to udało" (niektóre z tych "chwytów" warto zapamiętać).
Zauważyłam, że po przeczytaniu tej książki, biorąc gazetę do ręki, stwierdzam, że tytuł jest skopiowany i banalny, bo tę wiedzę również można posiąść po przeczytaniu "Biblii", co może świadczyć o tym, że książka otwiera nam oczy na pewne dziennikarskie błędy.

W dobie nazywania studentów dziennikarstwa potencjalnymi bezrobotnymi ta książka spisuje się naprawdę świetnie. Pomaga zrozumieć mechanizm i fenomen tych, którym się udało, ale także (w realny, a nie utopijny sposób)zachęca, aby do tego elitarnego grona dołączyć.

Dziennikarz. Jest nim zarówno Monika Olejnik,niszcząca swoich rozmówców jak huragan, ale także redaktor ganiający po lokalnych festynach w tzw. Pcimiu Dolnym. Bez względu na rangę pracy to zawód trudny i bardzo specyficzny.
Nigdy, w nawet najbardziej fantazyjnych marzeniach nie wyobrażałam sobie, że będzie mi dane zaglądnąć do tak wielu redakcji przez dziurkę od klucza....

Trafnie dobrany tytuł książki. Podstawowa lektura dla początkujących dziennikarzy jakiejkolwiek specjalności, jakiegokolwiek medium.

Trafnie dobrany tytuł książki. Podstawowa lektura dla początkujących dziennikarzy jakiejkolwiek specjalności, jakiegokolwiek medium.

Pigułka mocy. Landrynka wiedzy. Szpik doświadczenia. Publikacja warta każdych pieniędzy.

Pigułka mocy. Landrynka wiedzy. Szpik doświadczenia. Publikacja warta każdych pieniędzy.