Drugi zbiór opowiadań z komisarzem Montalbano w roli głównej jest dużo lepszy od poprzedniego: „Miesiąc z komisarzem Montalbano”, może dlatego, że w tym zbiorze historie są dłuższe, a problematyka psychologiczna i moralna bardzo interesująca. Niektóre z opowiadań brzmią wręcz jak przypowieści bibilijne: mamy oto ojca który musi sam ukarać syna czyniącego złe rzeczy, mamy człowieka który czyni w młodości rzeczy złe i postanawia za to odpokutować całym swoim życiem. Wiele opowieści dotyczy spraw męsko-damskich, zwłaszcza drażliwi są zazdrośni mężowie, myślący że małżonka przyprawia im rogi. Co ciekawe, w większości opowiadań bohaterami są ludzie starzy: dziarscy emeryci, wciąż uprawiający rolę wieśniacy, siedemdziesięcioletnia córa Koryntu czy ponad siedemdziesięcioletni złodziej. Wszyscy oni prowadzą aktywne życie, kochają się, a nawet zabijają, absolutnie nie funkcjonują na marginesie społeczeństwa, podoba mi się to.

Unosi się nad tym zbiorkiem duch Czechowa bo Camilleri przypatruje się rodzajowi ludzkiemu z czułością i ciekawością, a czasami z uśmiechem, zaś forma kryminału to tylko pretekst.

Tytułowe pomarańczki to całkiem skomplikowana potrawa mięsna, nie przytoczę przepisu, zajął by zbyt sporo miejsca, zainteresowanych odsyłam do książki. Za to rozbawiła mnie rozmowa telefoniczna, oto wczesnym rankiem budzi komisarza telefon od niezawodnego Catarelli:

- Halo, proszę pana, panie komisarzu. Czy to jest pan w swojej osobie?
- Tak to ja, Catare.
- A co pan robił? Spał pan?
- Jeszcze minutę temu spałem, Catare.
- A teraz już pan nie śpi?
- Tak teraz już nie śpię, Catare.
- No to dobrze.
- Dlaczego dobrze, Catare?
- Bo nie muszę pana budzić, panie komisarzu

Polecam wszystkim miłośnikom Montalbano, i nie tylko, bo to naprawdę dobra literatura.

Drugi zbiór opowiadań z komisarzem Montalbano w roli głównej jest dużo lepszy od poprzedniego: „Miesiąc z komisarzem Montalbano”, może dlatego, że w tym zbiorze historie są dłuższe, a problematyka psychologiczna i moralna bardzo interesująca. Niektóre z opowiadań brzmią wręcz jak przypowieści bibilijne: mamy oto ojca który musi sam ukarać syna czyniącego złe rzeczy, mamy...