Hasła typu "wspaniała saga dla młodzieży", "następca sagi 'Zmierzch'" właściwie nie zachęcają. Przynajmniej mnie.
Do przeczytania książki zachęciła mnie... piosenka. "Just a game", utwór piętnastoletniej Birdy, który znalazł się na soundtracku do filmu "The Hunger Games". Książki ani filmu nie znałam wcześniej, nie jest mi jednak obca twórczość Birdy. Piosenka zmusiła do przemyśleń, wzbudziła apetyt na historię, którą nastolatka w niesamowicie emocjonalny sposób przedstawiła w swojej piosence.
Przeczytałam. Nie ma sensu pisać o fabule. Wspomnę tylko, że się nie zawiodłam.
Tom pierwszy zaostrzył tylko chęć na ciąg dalszy, który być może będzie odpowiedzią na dręczące mnie po lekturze pytania dotyczące fabuły i bohaterów. Nie mam wątpliwości, że wykreowany przez autorkę świat i zależności w nim panujące, odciska piętno na czytelniku i sprowadza do przemyśleń: czy do czegoś takiego dąży nieuchronnie rzeczywistość, w której żyjemy? Odpowiedzi nie ma, niemniej jednak 'show must go on'.

Hasła typu "wspaniała saga dla młodzieży", "następca sagi 'Zmierzch'" właściwie nie zachęcają. Przynajmniej mnie.
Do przeczytania książki zachęciła mnie... piosenka. "Just a game", utwór piętnastoletniej Birdy, który znalazł się na soundtracku do filmu "The Hunger Games". Książki ani filmu nie znałam wcześniej, nie jest mi jednak obca twórczość Birdy. Piosenka zmusiła do...