Aleksander Baran i Aleksander Starcow. Przyrodni bracia. Ani jeden, ani drugi nie wiedzieli o swoim istnieniu i nigdy się nie dowiedzieli, że są rodziną. Fizycznie byli do siebie bardzo podobni. Niektóre cechy charakteru też posiadali identyczne. Obaj inteligentni. Obaj pięli się w górę po szczeblach kariery. Jeden czuł się Polakiem, drugi Rosjaninem. Ale jakże różnie potoczyło się ich życie. Życie, które w pewnym momencie skrzyżowało się w jednym punkcie. Dla jednego z nich był to koniec. Wystarczyło postawić na papierze czerwony krzyżyk.

Pierwszy wychowywał się bez ojca, a później także bez matki. Zdany na łaskę dalekiej krewnej, która nieomal zagłodziła go na śmierć. Najważniejszą szkołą Aleksandra była szkoła przetrwania. A tą z kolei było samo życie. Był na tyle skuteczny w swoim złodziejskim fachu i na tyle inteligentny, że stał się blatnym. A to oznaczało, że zaliczał się do elity przestępczego światka. Najpierw wileńskiego, później mińskiego. Aleksander Baran to owoc przelotnego romansu słynnego w Rosji prawnika Piotra Starcowa i Andzi Baran. W tamtym czasie Piotr Starcow był studentem, a Andzi nie wyjawił nawet swojego prawdziwego imienia i nazwiska. A w pewnym momencie po prostu zniknął z jej życia.

Drugi wychowywał się w zamożnym domu, a ojciec, Piotr Starcow, zadbał o wykształcenie syna. Aleksander uczęszczał do elitarnych szkół. Skończył uniwersytet. Błyskotliwa kariera stała przed nim otworem. Na fali zmian zachodzących w owym czasie w Rosji Aleksander przystanął do zwolenników Lenina i stał się komunistą z przekonania. Wierząc w głoszone przez partię ideały dokładał i swoją cegiełkę do umacniania komunizmu. Pracował nie byle gdzie, bo w Czerezwyczajnej Komisji, czyli Czeka, policji politycznej w Rosji Sowieckiej. Aleksander tym samym stał się panem życia i śmierci. To od niego zależało, czy ocali człowieka czy skaże go na śmierć.

I tak pewnego dnia w gabinecie Aleksandra Starcowa w Mińsku na przesłuchaniu pojawił się recydywista Aleksander Baran…

Całość na: https://monikaolgaczyta.blogspot.com/

Aleksander Baran i Aleksander Starcow. Przyrodni bracia. Ani jeden, ani drugi nie wiedzieli o swoim istnieniu i nigdy się nie dowiedzieli, że są rodziną. Fizycznie byli do siebie bardzo podobni. Niektóre cechy charakteru też posiadali identyczne. Obaj inteligentni. Obaj pięli się w górę po szczeblach kariery. Jeden czuł się Polakiem, drugi Rosjaninem. Ale jakże różnie...