"Shirley" - dotąd nie wydawana w Polsce powieść Charlotte Bronte - przenosi nas w czasie i przestrzeni do dziewiętnastowiecznej Anglii, pochłania czytelnika na długie godziny i nie pozostawia go wolnym nawet po przeczytaniu ostatniej strony, a to za sprawą niezwykłych miejsc akcji i bohaterów, którzy nie tylko wypełniają myśli, ale też trafiają do serca...

"Proszę pana, najważniejszą wiedzą, którą człowiek powinien posiąść, jest znajomość samego siebie i kierunku, w którym on sam podąża."

Choć sam tytuł podpowiada czytelnikowi, że w trakcie lektury będzie on śledził akcję oczami kobiety, nie do końca oddaje atmosferę książki, bo "Shirley" to opowieść nie o jednej, ale raczej o dwóch postaciach różnych pod względem wyglądu i majątku, a przede wszystkim charakteru. Caroline Helstone, wychowywana przez wuja, od którego jest całkowicie zależna, to osoba skromna i raczej nieśmiała, a przy tym bardzo uczuciowa. Tytułowa Shirley Keeldar, choć sama nazywa siebie głupiutką, posiada silny charakter, nad którym nie łatwo jest zapanować. Obydwie panny już po kilku spotkaniach stają się przyjaciółkami. W rozmowach często wspominają o kuzynie Caroline, Robercie Moore. Troska o młodego dżentelmena jest ich cechą wspólną, ale sam mężczyzna to postać, która oddala je od siebie nawzajem, a to za sprawą uczucia, które powoli niszczy serce Caroline i licznych niedomówień ze strony Shirley...
Akcja książki została osadzona w hrabstwie Yorkshire. Za tło opowieści posłużył okres kryzysu przemysłowego, spowodowanego między innymi wojnami napoleońskimi. "Shirley" opowiada więc nie tylko o miłości czy przyjaźni, otwiera przed nami karty z historii Anglii poplamione cierpieniem, głodem, bezustanną i wyniszczającą walką klas.

"Każda radość musi zostać okupiona porcją bólu, każdy wojownik - nim głowę jego zwieńczy zwycięski wieniec. poczuć wpierw musi kroplę krwi na swym czole."

Jeśli mam być szczera, do "Shirley" byłam nastawiona bardzo pozytywnie jeszcze zanim trafiła ona w moje ręce, a to za sprawą "Dziwnych losów Jane Eyre". Ustawiona przeze mnie poprzeczka wisiała bardzo wysoko w powietrzu... całe szczęście, że nie spadła z hukiem na ziemię! Czytałam tę książkę z ogromną ciekawością, ale czy to kogoś dziwi? Opisywane miejsca były tak piękne, a postacie tak niesamowicie realistyczne, że nie sposób nie przerzucać kolejnych stron z przyjemnością. Najmocniejszą stroną książki są bez wątpienia wspomnieni przed chwilą bohaterowie. Autorka poświęca każdemu z nich wiele uwagi, a dzięki temu pozwala czytelnikowi na bardzo subiektywne ocenianie ich charakterów i zachowań. Jednych traktujemy jak przyjaciół, inni nas denerwują. W trakcie lektury polubiłam Caroline, Shirley natomiast raczej mnie nie zachwyciła, ale zdaję sobie sprawę z tego, że jeśli tę samą książkę przeczytałaby moja kuzynka, ciotka czy koleżanka, każda znalazłaby w niej innego ulubieńca. Jeśli cenicie klasykę literatury angielskiej, nie możecie przejść obok "Shirley" obojętnie, jeśli nie - warto się do niej przekonać choćby przy lekturze tej książki. Polecam każdemu, kto odnajduje się w klimatach dziewiętnastowiecznych miłości, przyjaźni, potyczek na słowa i tych prawdziwych konfliktów. Muszę jednak przyznać, że radość czytania zostaje po części zabita gdy przeczytamy opis znajdujący się z tyłu książki - zdradza on znacznie więcej niż powinien. Jeśli więc możecie, omińcie go wzrokiem!

"Ludzkie serce potrafi wiele ścierpieć. Potrafi pomieścić w sobie więcej łez, niż ocean mieści w sobie wody. Nigdy nie wiemy, jak głębokie - jak szerokie jest nasze serce, póki nieszczęście nie napędzi nad nie chmur i nie zacznie na nie spływać czarny deszcz."

Charlotte Bronte, angielska pisarka i poetka, jest jedną z trzech sióstr, których książki zostały zaliczone do klasyki literatury.
Podczas gdy Charlotte pisała "Shirley", trójka z jej rodzeństwa zmarła - najpierw brat Branwell, potem siostry - Emily i Anne (najprawdopodobniej ta ostatnia użyczyła charakteru postaci Caroline Helstone). Niektórzy uważają, że Charlotte planowała uśmiercić Caroline, ale po rodzinnych tragediach zrezygnowała z tego zamiaru, co wpłynęło na fabułę książki, a konkretnie jej zakończenie.

"Shirley" - dotąd nie wydawana w Polsce powieść Charlotte Bronte - przenosi nas w czasie i przestrzeni do dziewiętnastowiecznej Anglii, pochłania czytelnika na długie godziny i nie pozostawia go wolnym nawet po przeczytaniu ostatniej strony, a to za sprawą niezwykłych miejsc akcji i bohaterów, którzy nie tylko wypełniają myśli, ale też trafiają do serca...

"Proszę pana,...