Książka nie zwaliła mnie z nóg, te lekko ponad trzysta stron czytałam aż trzy dni, co w moim przypadku świadczy, że długo. Jest to kryminał, ale działania policji raczej nie przekonują czytelnika. Po pierwsze od początku wydaje się, że śmierć jest prawie wynikiem wypadku, po drugie w połowie książki prowadzący znają mordercę, ale ciągną dochodzenie dalej, nawet nie dlatego, że coś im się nie zgadza, tak naprawdę chyba dla samej sztuki. No i dochodzą do jednego wniosku, żeby potem dojść do kolejnego- zaskakującego po raz enty czytelnika. Ale w życiu tak, niestety, nie bywa.
Kolejna sprawa to postać Connora. Zawsze krok przed wszystkimi, zawsze wszystko wie, tylko nie mówi nic nikomu, a wnioski wyciąga chyba z powietrza, ciekawe, że za każdym razem prawidłowe.

Ostatnia rzecz, która mnie raziła, to rola Japonii w polityce USA, nawet jeśli prawdziwa (nie znam się na tym) to podana bardzo nachalnie. Teorie spiskowe, w myśl których Japonia dąży do opanowania świata. Nawet o Rosjanach tak zjadliwie nie pisano.

Na plusy zapisuje się dość przyjemny styl Crichtona, więc pomimo, że powieść nie powala, jej lektura nie jest żadną katorga, a przyjemną lekturą przyjmowaną z przymrużeniem oka.

Książka nie zwaliła mnie z nóg, te lekko ponad trzysta stron czytałam aż trzy dni, co w moim przypadku świadczy, że długo. Jest to kryminał, ale działania policji raczej nie przekonują czytelnika. Po pierwsze od początku wydaje się, że śmierć jest prawie wynikiem wypadku, po drugie w połowie książki prowadzący znają mordercę, ale ciągną dochodzenie dalej, nawet nie dlatego,...