7 razy dziś

Dla każdego istnieje 'teraz' , choć nie każdy potrafi docenić chwilę obecną. "Przecież zawsze przyjdzie jutro. Po co cieszyć się teraźniejszością, przyszłość będzie lepsza."

Dla nas wszystkich przyjdzie wszak dzień, który będzie tym ostatnim. Jak wykorzystałbyś go? A co zrobiłbyś wiedząc, że dane jest ci przeżywać go w kółko od nowa?

Sam Kingston ma życie - według niej - idealne. Najlepsze przyjaciółki, najprzystojniejszy chłopak. Jest najładniejsza, najpopularniejsza, najwulgarniejsza. I pewnego razu, wracając z imprezy, umiera w wypadku samochodowym. Dzień 12 lutego zaczyna się ponownie, i jeszcze raz, i jeszcze raz. Sam rozgrywa go na różne sposoby. Dziewczyna dochodzi do wniosku, że chodzi w tym o coś więcej, może o rodzaj misji?

Czy wreszcie nastanie 13 lutego?

Lauren Oliver jest autorką książki "Delirium", książki będącej na drugim miejscu wśród moich ulubionych. Całą serię pokochałam. Można się więc domyślić, iż miałam niezwykle wysokie oczekiwania wobec debiutu autorki. Czy książka sprostała moim wymaganiom?

"(...) Ale to przyjemne uczucie, bo nigdy nie wiadomo, co może się wydarzyć. Oczywście najczęściej nic się nie dzieje. Najczęściej jedna noc zlewa się z kolejną, tydzień z tygodniem, a miesiąc z miesiącem. I prędzej czy później wszyscy umieramy. Ale kiedy noc się zaczyna, wszystko jest możliwe."

Od razu zauważyłam, że nie sposób poznać, iż jest to dzieło Oliver (choć czasami można dostrzec podobieństwa w stylu). Bohaterki posługują się przesadnym slangiem i dużą ilością wularyzmów, mają wygórowane mniemanie o sobie. Przyjaciółki kpią z Sam, ponieważ jest w czwartej klasie liceum, i jest jeszcze dziewicą. Zdaję sobie sprawę, że kreacja ich była zamierzona i nie wynika ona ze złego przekonania autorki o dzisiejszej młodzieży. Bynajmniej: ma ona charakter prześmiewczy. Utwór miejscami wręcz ocieka ironią - i to wcale nie Sam, która prowadzi narrację. Ironią pani Lauren. To wszystko jest jednak tak inne od znanego mi"Delirium", gdzie każda strona była gwarancją pięknej złotej myśli... "7 razy dziś" nie obfituje w takie wzniosłe przemyślenia, ale główna jej zaleta to przesłanie. Skłania ono do refleksji i zmusza do odpowiedzenia sobie na pytania o życie, śmierć, dziś i jutro.

Kolejnymi walorami są prosty w odbiorze język, klarowność tej historii - wszystko było dokładnie przemyślane przez Oliver - oryginalne wtrącenia z perspektywy czasu, często pojawiające się tytuły znanych piosenek (co sprawiało, że od razu zaczynałam je nucić) oraz humor. Śmiechem wybuchałam nie raz i nie dwa - bohaterkom można zarzucić wiele, ale na pewno nie brak umiejętności władania dowcipem.
Autorka posługuje się także plastycznymi opisami, dzięki czemu miałam dokładne wyobrażenie o wszystkim. Pisze - jak to ona! - tak, że nie można się oderwać... Chociaż swój udział w tym ma również wartka akcja.

"Może dla ciebie istnieje jakieś jutro. Może dla ciebie istnieje tysiąc kolejnych dni albo trzy tysiące, albo dziesięć. Ale dla niektórych isnitje tylko dziś. I tak naprawdę nigdy nie wiadomo."

Podsumowując: po "7 razy dziś" spodziewałam się trochę czegoś innego niż dostałam. Utwór jest miejscami przewidywalny; to samo tyczy się zakończenia (odgadłam je na około 20 stron przed). Jest zupełnie inny od "Delirium" i nie sięgajcie po niego, jeśli macie ochotę na powtórkę historii o Lenie. Ale sięgnijcie, jeśli chcecie lepiej zrozumieć sens naszego pobytu na Ziemi, znaczenie słowa "dziś".

Mimo wszystko jestem zadowolona, że sięgnęłam po tę książkę i mogę uczciwie powiedzieć: polecam.

Moja ocena: 8/10

7 razy dziś

Dla każdego istnieje 'teraz' , choć nie każdy potrafi docenić chwilę obecną. "Przecież zawsze przyjdzie jutro. Po co cieszyć się teraźniejszością, przyszłość będzie lepsza."

Dla nas wszystkich przyjdzie wszak dzień, który będzie tym ostatnim. Jak wykorzystałbyś go? A co zrobiłbyś wiedząc, że dane jest ci przeżywać go w kółko od nowa?

Sam Kingston ma życie...