Książka składa się z 7 rozdziałów:
1. Drugie oblicze Himmlera, czyli pogoń za skarbami nie z tego świata
2. Schauberger - Leonardo da Vinci Trzeciej Rzeszy
3. Jeszcze o niezwykłych poszukiwaniach Reichsfuhrera SS
4. Niedopowiedziana historia Głuszycy
5. Zamki zakonne i produkcja humanoidów
6. Legenda i nowe fakty na temat Nowej Szwabii
7. Suplement - dodatkowe informacje na temat Graala.

"Kroniką" książka z pewnością nie jest, no chyba że autor ma własną definicję tego słowa ;)

Za najciekawsze uznaję rozdziały 2 i 3.

Książka składa się z 7 rozdziałów:
1. Drugie oblicze Himmlera, czyli pogoń za skarbami nie z tego świata
2. Schauberger - Leonardo da Vinci Trzeciej Rzeszy
3. Jeszcze o niezwykłych poszukiwaniach Reichsfuhrera SS
4. Niedopowiedziana historia Głuszycy
5. Zamki zakonne i produkcja humanoidów
6. Legenda i nowe fakty na temat Nowej Szwabii
7. Suplement - dodatkowe informacje na...

Wyrywkowość
Jeśli ktoś spodziewa się po tej książce dokładnego przedstawienia okultystycznych zainteresowań nazistowskiej wierchuszki, mocno się rozczaruje. Nie znajdziemy tu ani dokładnej relacji z działań Ahnenerbe (na ile taka byłaby możliwa wobec tajności tej organizacji),ani nawet dokładniejszego przedstawienia losów jej twórcy i głównego hitlerowskiego "okultysty", Himmlera. Zamiast tego mamy raczej luźny zbiór kilku wątków, niestety w znacznej części oparty nie tylko na dokumentach z tajnych archiwów i ustaleniach z badań własnych autora, ale także na hipotezach stworzonych na bazie niesprawdzalnych pogłosek. Zadziwia traktowanie mitów i podań, takich jak Biblia czy Księga Zohar, jako wiarygodnych źródeł historycznych (czemu nie pomaga posiłkowanie się cytatami z jednego z największych tuzów polskiej "literatury niesprawdzalnej", Arnolda Mostowicza). Autor dowiódł w swoich innych publikacjach, że nie jest na bakier z naukami ścisłymi czy inżynierią (trudno przecież bez takiej wiedzy opisywać Wunderwaffe ze znajomością rzeczy),tu jednak znajdujemy pewne kurioza bez komentarza, jak na przykład stwierdzenia o magnetyzacji czy pamięci wody, o wodzie żywej czy martwej albo o tym, że najwięcej energii zawiera woda zimna (temperatura jest miarą energii cząsteczek i wiązań między nimi; im więcej wiązań i im słabiej drgają cząsteczki substancji, tym niższa ich temperatura, a co za tym idzie - energia). Na dodatek spora część materiału zdjęciowego powtarza się w innych książkach Witkowskiego, na przykład praktycznie wszystkie fotografie Ordensburgów znajdziemy też w "Germanii". Lektury nie uprzyjemnia też charakterystyczny dla Witkowskiego brak jakiejkolwiek korekty językowej. Wobec łatwego dziś dostępu do komputerów i programów DTP każdy może dziś sam składać książki i pod tym względem "Kronika" jest bez zarzutu, bardzo by jej natomiast pomogła interwencja polonisty. Bez tego znalazło się w niej mnóstwo błędów interpunkcyjnych i stylistycznych na poziomie szkolnym, co jest niedopuszczalne w poważnych publikacjach. Słowem, "Kronika" nie spełnia nadziei, jakie budzi.

Wyrywkowość
Jeśli ktoś spodziewa się po tej książce dokładnego przedstawienia okultystycznych zainteresowań nazistowskiej wierchuszki, mocno się rozczaruje. Nie znajdziemy tu ani dokładnej relacji z działań Ahnenerbe (na ile taka byłaby możliwa wobec tajności tej organizacji),ani nawet dokładniejszego przedstawienia losów jej twórcy i głównego hitlerowskiego...