Kocham tę książkę!
Zwykle nie cierpię bohaterów przenoszonych z naszego świata do obcej rzeczywistości. Autor w ten sposób nazbyt ułatwia sobie zadanie. W większości przypadków strasznie kiepści opowieść, choć ona daje tak ogromne możliwości. Przecież kontrast w naturalny sposób dodaje dynamizmu i dramatyzmu.
A kontrast pewny, bo wynika z konfrontacji naszych wyobrażeń z obcymi. Piękne to, przez to, że dramat piękny.
Ale zwykle się nie udaje. Wychodzą jakieś banalne książczyny, które odpychają od fantastyki. Rażą brakiem logiki, bo autor może udać, że w jego świecie logika innego typu niż nasza.

Anderson nic nie zepsuł. Przede wszystkim dlatego, że zachował umiar. Nie popadł w manierę wszechcynizmu, która niszczy nawet ubrania zdałoby się skrojone z najpewniejszego materiału. Jego bohater nie krzywi się na wszystko, docenia miejsce do jakiego trafił. Nie wymądrza się, choć bywa niekiedy cudownie zjadliwy. Również wobec siebie, gdy trafnie ocenia swe własne popisy erudycji. Wielkie nie są, ale mogą mu pomóc, bo ma dla kogo się starać.

Prosta, ale niebanalna książka, bogata w szczegóły, świetnie zarysowująca bohaterów. Ukazująca ich ludzkie rysy, nawet jeśli są to gnomy lub elfy. Jest barwna, łaskawa również dla typów nigdy nie oglądających słońca.

Czytałem ją po raz pierwszy dawno temu, później jeszcze kilkakroć. Od tego czasu zdarzało mi się do niej wracać nie raz. To bardzo solidny, często zabawny kawałek fantasy, dziwnie odświeżający po ogólnym mordobiciu i typkach tak cynicznych, że gdyby cynizm to była drabina, to na księżyc dałoby się po niej wdrapać.
Próba wysoka, mimo, że oczywiście „Władca Pierścieni” to nie jest. Ale jakość pierwszej klasy.

Ile temu dać?
Koniecznie dziesięć gwiazdek.

Kocham tę książkę!
Zwykle nie cierpię bohaterów przenoszonych z naszego świata do obcej rzeczywistości. Autor w ten sposób nazbyt ułatwia sobie zadanie. W większości przypadków strasznie kiepści opowieść, choć ona daje tak ogromne możliwości. Przecież kontrast w naturalny sposób dodaje dynamizmu i dramatyzmu.
A kontrast pewny, bo wynika z konfrontacji naszych wyobrażeń z...