Gdybyś miał w swoich rękach broń, która mogłaby uśmiercić wszystkich, razem z twoimi wrogami i nieprzychylnymi tobie ludźmi, to co byś z nią zrobił? Miałbyś tyle odwagi by ją wykorzystać?

Ulica Marjanniemientie, deszczowy wieczór. Generał Raimo Siren, dowódca fińskiej armii wracając do domu potrąca rowerzystę. Ucieka z miejsca wypadku. Jest przerażony, można powiedzieć że ma wyrzuty sumienia, choć trafniejszym określeniem by było że po prostu boi się konsekwencji swego czynu, który tak czy inaczej ujrzy światło dzienne, a wtedy jego losy w armii będą policzone. Jednak wynikają sprawy, które mogą pomóc Sirenowi. Bowiem tego samego wieczoru w instytucie EELA Arto Ratamo dokonuje przełomowego odkrycia. Odkrycia, które zrewolucjonizuje medycynę całego świata, jednak w rękach nieodpowiednich osób mogłoby doprowadzić do tragedii. Odkryciem tym bowiem jest lekarstwo na wirusa Ebolę. Lekarstwo, które mogłoby uratować wiele istnień ludzkich przed chorobą, która do tej pory była nieuleczalna, a która przyczyniała się do śmierci wielu milionów organizmów żywych- zwierząt jak i ludzi, bowiem wirus ten może się przemieszczać ze zwierząt na ludzi i odwrotnie.

Gdy tylko Siren dowiaduje się o tym wynalazku, dzięki któremu mógłby umocnić swoją pozycję w państwie, a w razie niepowodzenia miałby przewagę, gdyż szczepionka wraz z wirusem tworzą broń biologiczną, która zabiłaby miliardy osób, a którą idealnie można by było szantażować wyżej postawionych urzędników i w ten sposób wywinąć się od odpowiedzialności, bowiem kto chciałby narażać życie tak olbrzymiej grupy ludzi. Można również sprzedać ten pakiet za grube miliardy, uciec daleko i tam prowadzić spokojne życie. Jest tylko jeden problem... wzór szczepionki zna tylko jedna osoba- Arto Ratamo. W tym momencie głównym celem Sirena staje się odnalezienie i zmuszenie Arto do wyjawienia tak ważnych dla niego informacji. Nie waha się przy tym zabić wielu ludzi. Sprawa nie jest jednak taka łatwa jak by się wydawało, gdyż Ratamo ucieka z zasadzek, a ponadto Rosyjski wywiad specjalny również dowiedział się o szczepionce. Zaczyna się walka z czasem. Jedyną osobą która może zapobiec tej sprawie jest Jussi Ketonen, szef fińskiej Agencji Bezpieczeństwa, jednak czy zdoła on rozwikłać zagadkę, przejąć próbówki z zarażoną krwią i uratować życie Arto? Przekonajcie się sami.

Książką zainteresowałam się po przeczytaniu wielu pochlebnych opinii na blogach, ponadto jestem fanką kryminałów, więc grzechem byłoby nie przeczytać. Nie da się ukryć, że pomysł na książkę jest bardzo dobry, bowiem broń biologiczna, atomowa i inne, nie jest tematem oklepanych a co za tym idzie można posunąć się w znacznym rozwinięciu tego tematu. Książka mnie nie rozczarowała, mogę z szczerym sercem powiedzieć że mnie zaskoczyła dobrym poziomem. Nie spodziewałam się takiego rozwinięcia akcji, zaskakującego zakończenia i idealnego stopniowania akcji przez co czytelnik nie może się znudzić lekturą. Poza tym pan Soininvaara ma lekki styl, ułatwiający czytanie i nie przeładowany terminologią z zakresu wirusologii co mogłoby dobić czytelnika.

"Wirus Ebola..." wciąga od pierwszych stron, jednak jak się już przyzwyczaiła w innych książkach fińskich autorów, miałam lekki problem z rozróżnieniem poszczególnych bohaterów, bowiem ich nazwiska są tak podobne do siebie, że trochę zajęło mi ogarnięcie całej akcji, jednak gdy już tego dokonałam czytanie szło szybko i sprawnie. Drugim minusem były literówki, które pojawiały się przynajmniej w moim egzemplarzu dość często, jednak zazwyczaj nie sprawiały strasznych problemów, nie utrudniały czytania, jednak coś na minus trzeba było napisać ;)

"Wirus ebola w Helsinkach" nie jest na pewno schematycznym kryminałem o przewidywalnym i nudnym zakończeniu, a tematyka wirusa Eboli nie sprawia czytania uciążliwym. Z czystym sercem mogę książkę tę polecić miłośnikom kryminałów, gdyż nie powinni się na niej zawieść.

Gdybyś miał w swoich rękach broń, która mogłaby uśmiercić wszystkich, razem z twoimi wrogami i nieprzychylnymi tobie ludźmi, to co byś z nią zrobił? Miałbyś tyle odwagi by ją wykorzystać?

Ulica Marjanniemientie, deszczowy wieczór. Generał Raimo Siren, dowódca fińskiej armii wracając do domu potrąca rowerzystę. Ucieka z miejsca wypadku. Jest przerażony, można powiedzieć że...