Zdecydowanie najgorsza z książek autora.

Zdecydowanie najgorsza z książek autora.

"Gorączka" Cizi Zykë (wskazanie, że chodzi właśnie o powieść francusko-albańskiego pisarza nazwiskiem Cizia Zykë jest niezbędne, gdyż "Gorączka" jest jednym z najczęściej używanych tytułów; vide autorzy: Shulman, Kean, Michniewicz, Cook, Spitzer....) jest, zdawałoby się, typową powieścią przygodową. Trzej białych mężczyzn - Paulo, Montaignes i Elias, ktorzy z różnych powodów skryli się gdzieś w głuszy afrykańskiej dżungli, w towrzystwie dwojga afrykańskich podlotków, ruszają w pościg za gigantycznym słoniem M'Bumba, pustoszącym lokalne wsie. Jest opis flory i fauny równikowych lasów wilgotnych, jest ciąg zdarzeń, pełnych napięć, dramatycznych, tragicznych, jest niejednoznaczna miłość głównego bohatera-narratora Eliasa do młodziutkiej, niepełnoletniej albinoski czy Metyski, którą Elias nazywa po prostu Małą, jest wreszcie wyścig po bogactwo - poszukiwanie (znanego z podań miejscowej ludnosci) cmentarzyska słoni, pełnego bezcennych kłów.

Powieść kończy się tym, że główny bohater zabija morderczego słonia M'Bumba, znajduje cmentarz słoni i całe zwały słoniowej kości, placąc za to straszliwą cenę śmierci jednych swoich towarzyszy i chorobą pozostałych.
Rzec można: Powieść jak powieść - napisana zręcznie, wartko, bogata w informacje i emocje.

Ale...

Boję się popełnić błąd wielu krytyków literckich, błąd nadinterpretacji, lecz dla mnie "Gorączka" Cizi Zykë to coś więcej niz powieść przygodowa. Jest w "Gorączce" szeroki oddech i psychologiczna głębia prozy Josepha Conrada. I nie chodzi tylko o tropikalny entourage. Pogoń Paula, Montaignesa i Eliasa za złowieszczym słoniem i za bogactwem, wieczną obsesją białych ludzi, jest niczym wyprawa do jądra ciemności, ktorej celem jest zabicie Zła, a podczas której przyjdzie im zmierzyć się nie tylko z niezliczonymi, fantasmagorycznymi niebezpieczeństwami, lecz także ze swoimi słabościami, lękami i żądzami.

Podkreślam: Być może popełniam błąd nadinterpretacji, gdyż autor - Cizia Zykë - sam był legendarnym podróżnikiem, poszukiwaczem przygód, niepoprawnym kobieciarzem, handlarzem i przemytnikiem, zajmującym się wielce podejrzanymi sprawami, i właściwie opisuje swoje przygody. Niemniej, odczytałem tę powieść sprzed prawie trzydziestu lat jako powieść nie awanturniczą, lecz jako wielką metaforę. Takie odczytanie pozwala spojrzeć i na książkę, i na autora z zupełnie innej, niebanalnej strony.

"Gorączka" Cizi Zykë (wskazanie, że chodzi właśnie o powieść francusko-albańskiego pisarza nazwiskiem Cizia Zykë jest niezbędne, gdyż "Gorączka" jest jednym z najczęściej używanych tytułów; vide autorzy: Shulman, Kean, Michniewicz, Cook, Spitzer....) jest, zdawałoby się, typową powieścią przygodową. Trzej białych mężczyzn - Paulo, Montaignes i Elias, ktorzy z różnych...

Książka dobra, ale po przeczytaniu "Złota", "Parodii" i "Sahary" nie porywa. Jako pierwszą przeczytałem "Złoto" i może dlatego uważam ją za najciekawszą.

Książka dobra, ale po przeczytaniu "Złota", "Parodii" i "Sahary" nie porywa. Jako pierwszą przeczytałem "Złoto" i może dlatego uważam ją za najciekawszą.

Lekko napisane przygody autora. Czyta się z zaciekawieniem i oczekiwaniem 'co dalej". Jak najbardziej polecam.

Lekko napisane przygody autora. Czyta się z zaciekawieniem i oczekiwaniem 'co dalej". Jak najbardziej polecam.

Kolejne przygody Autora, tym razem w dżungli, ciagła walka z upartym słoniem. Czyta się lekko i przyjemnie aczkolwiek książka słabsza od pozostałych.

Kolejne przygody Autora, tym razem w dżungli, ciagła walka z upartym słoniem. Czyta się lekko i przyjemnie aczkolwiek książka słabsza od pozostałych.

Zasadniczo najsłabsza z wydanych w Polsce książek Zyke, chociaż nadal daje radę jako awanturnicza opowieść. Po prostu, hm, wszystko to już było...

Zasadniczo najsłabsza z wydanych w Polsce książek Zyke, chociaż nadal daje radę jako awanturnicza opowieść. Po prostu, hm, wszystko to już było...