Książka jest nierówna. Jeśli chodzi o warstwę fabularną, z jednej strony są fragmenty które autentycznie potrafią zainteresować, z drugiej wyjątkowo irytować. Z językiem jest podobnie. Bywa, że opisy są denerwujące, rozwlekłe (szczególnie w pierwszej połowie utworu) ale trafiają się też ciekawsze fragmenty, w których ten sam styl już nie denerwuje (tak!) i naprawdę chce się czytać. Dlatego uważam, że książka została za wcześnie wydana. Według mnie „zaczyna” się zdecydowanie za późno, a „kończy” za wcześnie. Pomysł jest dobry, choć nie oryginalny i gdyby przepracować treść, wykreślić część zupełnie niepotrzebnych fragmentów może być znacznie lepiej. Interesująca postać babki jest zupełnie nie wykorzystana, a drzemie w niej potencjał, szczególnie w zestawieniu wątkiem magicznym, który jest za mało wyeksponowany. Z drugiej strony wątek cierpiącej, porzuconej kochanki wraz z przeżywanymi przez nią uczuciami i emocjami jest rozbuchany zdecydowanie za bardzo. Ileż można czytać (w kółko) o tym, że facet dał sobie spokój z jakaś babą? To spory błąd, który często popełniają pisarki. Ogólnie rzecz biorąc książka jest najwyżej średnia. Jeśli zostałaby ponownie przepracowana będzie lepsza.

Książka jest nierówna. Jeśli chodzi o warstwę fabularną, z jednej strony są fragmenty które autentycznie potrafią zainteresować, z drugiej wyjątkowo irytować. Z językiem jest podobnie. Bywa, że opisy są denerwujące, rozwlekłe (szczególnie w pierwszej połowie utworu) ale trafiają się też ciekawsze fragmenty, w których ten sam styl już nie denerwuje (tak!) i naprawdę chce...