Trzecia, ostatnia część "Wspomnień pilota". Zaczyna się w chwili wybuchu II wojny światowej. Autor opisuje w niej najeżoną przygodami drogę do Anglii, a także swoją tam działalność, bowiem na skutek przekroczonego wieku, nie mógł służyć Aliantom tym, co umiał najlepiej - lataniem. Odcinek o Anglii jest niezwykle ciekawy i przezabawny. Opisuje on bowiem zwyczaje Anglików, na sposób angielski właśnie - czyli z nieustającą ironią.
Potem czasy powojenne i próby znalezienia sobie miejsca w PRL-owskiej rzeczywistości, w której nieraz trzeba było iść na kompromis z własnymi przekonaniami, ale dało się żyć. I na starość nie opuszczał go dobry humor, a absurdy PRL to przecież gotowy materiał na satyryczną książkę.
Ta część wspomnień wyszła chyba autorowi najlepiej i najweselej, i to pomimo, że pisze on o najboleśniejszym okresie w dziejach Europy. Jeśli przeczytaliście dwie poprzednie, ta przeleci Wam przez palce, nawet się nie spostrzeżecie kiedy. Forma jest tak zgrabna, zręczna i pogodna, że czytelnik ze smutkiem patrzy, jak ubywa mu stron do przeczytania i przychodzi nieuchronny koniec lektury.

Kończy się filozoficznym zdaniem:
"A ja piszę książkę - może nie będzie ostatnia?..."

Trzecia, ostatnia część "Wspomnień pilota". Zaczyna się w chwili wybuchu II wojny światowej. Autor opisuje w niej najeżoną przygodami drogę do Anglii, a także swoją tam działalność, bowiem na skutek przekroczonego wieku, nie mógł służyć Aliantom tym, co umiał najlepiej - lataniem. Odcinek o Anglii jest niezwykle ciekawy i przezabawny. Opisuje on bowiem zwyczaje Anglików, na...