Wiem, że dawno ją przeczytałam, a dopiero teraz pisze coś niecoś o niej... Musiałam ją nieźle przetrawić, żeby sklecić coś z sensem:)))

Zatem od początku...
Oj, jak ja się wynudziłam ją czytając! Spodziewałam się naprawdę czegoś lepszego! (swoją drogą uważam, że nic tak nie boli jak zawieść się na oczekiwaniach w stosunku do książki - bo do ludzi to inna para kaloszy:) )
Te okropnie długie opisy natury bardzo mnie zniechęciły.
Można rzecz, że zawiodłam się już na samym początku to znaczy w dniu zakupu, a dokładnie gdy zobaczyłam książkę na regale w księgarni. Zmiana szaty graficznej okładki bardzo mnie zasmuciła - niby ta ale nie ta.
Może to dziwne, ale w moich oczach projekt zmiany okładki spowodował, że cała książka automatycznie straciła na wartości.

Zaskoczyła mnie też poniekąd historia - według mnie autorka totalnie odwzorowuje baśń, czy też bajkę, dla dzieci o Roszpunce.

Ale, żeby nie pisać tylko o samych minusach, napiszę, że dzielnie ją przeczytałam do końca. Z czego bardzo się cieszę, ponieważ na końcu jest najciekawiej!:)

Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu ostatnia część książki ukazuje wartość największą, jak dla mnie, całej tej historii. Co potwierdza regułę, że nie powinno się pisać nic o książce jeśli się nie przeczytało ostatniego w niej zdania!:)

Dlatego, mimo wszystko zachęcam do zapoznania się z nią. W każdej książce jest trochę prawdy życiowej - a na końcu tej, poznacie najbardziej oczywistą, a jednocześnie najtrudniejszą do odkrycia rzecz na świcie! Polecam!:)

Wiem, że dawno ją przeczytałam, a dopiero teraz pisze coś niecoś o niej... Musiałam ją nieźle przetrawić, żeby sklecić coś z sensem:)))

Zatem od początku...
Oj, jak ja się wynudziłam ją czytając! Spodziewałam się naprawdę czegoś lepszego! (swoją drogą uważam, że nic tak nie boli jak zawieść się na oczekiwaniach w stosunku do książki - bo do ludzi to inna para kaloszy:)...