Czy jest sens czytania felietonów po latach? Zebrane w tomie zatytułowanym nieco buntowniczo i prowokacyjnie (jak na Wydawnictwo Literackie) Zadyma teksty mają to coś, co pozwala odpowiedzieć twierdząco na postawione wyżej pytanie. Dobrze to czy źle nie wiadomo, wiadomo zaś, że czytać Dunin można. Choć może nawet trzeba.

Tytułowy tekst wprowadza nas w postać autorki, która ujawnia swoją osobistą historię uczestniczenia w opozycji. Nie udaje, że była kimś ważnym, raczej podkreśla swoją podrzędną w gruncie rzeczy rolę. Jakież to inne od puszących się na ekranach naszych telewizorów mężczyzn, wciąż kłócących się o dawne zasługi.

Dunin pisze o wszystkim – o feminizmie, sztuce, śmierci Jana Pawła II, aferze z Dorotą Nieznalską, futbolowym szaleństwie roku podczas MŚ 2006, aborcji, rządzie, obchodach rocznic „Solidarności” i Manifach, o gejach i o książkach. Teksty pochodzą z lat 2002 – 2006, więc o niektórych sprawach mogliśmy już nieco zapomnieć, inne nadal są wyraźniejsze w naszej pamięci. Te teksty są ważne w tym sensie, że choć poszczególne wydarzenia mogą się zatrzeć w naszych głowach, tematy poruszane przez autorkę są wciąż aktualne. Kwestia aborcji i równouprawnienia kobiet nie drgnęła przecież od tamtego czasu choćby o milimetr w kierunku zmian postulowanych przez Dunin, raczej nawet są w odwrocie. Pikiety przeciw przedstawieniom, brutalne zakłócanie wykładów i debat akademickich stały się normą, przy której dawne problemy stają się mniej istotne. Gorączka kibicowania sprawiła, że wydaliśmy – i nadal wydajemy – miliardy na organizację Euro2012.

Przykłady te można mnożyć w nieskończoność, wystarczy otworzyć pierwszą z brzegu gazetę. Dużo prościej jest zatem wziąć książkę Dunin do ręki. Jej lektura pomaga uświadomić sobie jedną ważną rzecz – za to, co się dzieje, odpowiadamy my wszyscy. Swoją biernością.

Czy jest sens czytania felietonów po latach? Zebrane w tomie zatytułowanym nieco buntowniczo i prowokacyjnie (jak na Wydawnictwo Literackie) Zadyma teksty mają to coś, co pozwala odpowiedzieć twierdząco na postawione wyżej pytanie. Dobrze to czy źle nie wiadomo, wiadomo zaś, że czytać Dunin można. Choć może nawet trzeba.

Tytułowy tekst wprowadza nas w postać autorki, która...