Klejone strony, maszynowy krój czcionki, kiepskiej jakości okładka… Czasami strona wizualna książki nie powala, ale liczy się inna wartość – sentymentalna. I tak właśnie jest w tym przypadku, bowiem niniejszą pozycję dostałam na trzynaste urodziny od koleżanki z podstawówki – Ani. Pamiętam, że impreza urodzinowa odbyła się z opóźnieniem, by można było przebywać na świeżym powietrzu a marzec nie zawsze temu służy.

Książki o Mary Poppins zostały przetłumaczone na wiele języków, są znane na całym świecie. Tylko kim tak naprawdę jest ta Mary?
Zapraszam Was na ulicę Czereśniową w Londynie, na której po jednej stronie stoją domy a po drugiej dzieciaki mogą wybiegać się w parku. Najmniejszy z domków na tej właśnie ulicy noszący numer siedemnasty, to dom państwa Banks. Mają oni czwórkę diablątek, znaczy dzieci swoich: Janeczka, Michaś oraz bliźnięta Basia i Jaś. Do tego kilka osób tak zwanej służby i do niedawna jeszcze Kasię, wychowawczynię potomstwa, jednak pani ta niespodziewanie i bez pytania odeszła. I wtedy wieczorny wiatr dosłownie przywiał im pod drzwi frontowe kobietę z dużą torbą, przytrzymującą drugą ręką kapelusz.

Niezwykła Mary Poppins oprócz tego, że potrafiła wjechać po poręczy w górę, miała torbę zrobioną z dywanika (a czegoż to w niej nie było… choć z początku wydawał się pusta) a najważniejsze było to, że potrafiła okiełznać czwórkę dzieciaków. Miała też parasolkę z rączką w kształcie papuziej główki i głowę pełną pomysłów, które zostały opisane bardziej jako osobne opowiadania niż jednolita powieść.

To mądra i wzruszająca lektura, która opowiada o kategorycznej i surowej, ale jakże pomysłowej niani. Choć jej wizerunek odbiega nieco od obecnie znanych nam standardów osób z tej grupy zawodowej, to magia i wartość wyobraźni jakie nam pokazała biją wszystko na głowę. Przygody jakie przeżyli z nią mali bohaterowie są godne pozazdroszczenia, tylko czy nie trzeba nacieszyć się nimi na zapas? Bo gdzieś tam wisi nad nami świadomość, że prędzej czy później niania odejdzie… Jeśli macie ochotę na książkę, która przeniesie Was do czasów młodości i podaruje humor oraz niesamowite wydarzenia to sięgnijcie po przygody niezwykłej niani. Książka bardziej spodoba się młodym czytelnikom, nastolatkom niż dorosłym, którzy mogą mieć sporo zastrzeżeń, dostrzegą nierealność scen i bardziej krytycznym okiem zerkną na samą postać niani i jej podejście do dzieci, które nijak ma się do rzeczywistości.

Klejone strony, maszynowy krój czcionki, kiepskiej jakości okładka… Czasami strona wizualna książki nie powala, ale liczy się inna wartość – sentymentalna. I tak właśnie jest w tym przypadku, bowiem niniejszą pozycję dostałam na trzynaste urodziny od koleżanki z podstawówki – Ani. Pamiętam, że impreza urodzinowa odbyła się z opóźnieniem, by można było przebywać na świeżym...