bardzo słabo napisana pozycja, którą ciężko polecić nawet fanom gatunku - więcej da poczytanie wikipedii albo amatorskich blogów

bardzo słabo napisana pozycja, którą ciężko polecić nawet fanom gatunku - więcej da poczytanie wikipedii albo amatorskich blogów

Naprawdę trudno napisać coś pozytywnego na temat tej pozycji . Już sama okładka i tytuł wprowadza czytelnika w błąd. Bo nie ma kogoś takiego jak seryjny zabójca no chyba , że ma dużego pecha w życiu . Są seryjni mordercy ale piszę to tylko tak dla wstępu , bo uważam to za istotną rzecz . Książka napisana jest bardzo chaotycznie znajdziemy tutaj ogromną liczbę literówek . Sprawy są traktowane bardzo pobieżnie kilka zdań o człowieku ilość ofiar , krótko o okolicznościach procesie. Zero jakiejkolwiek własnej refleksji autora nad poszczególną sprawą. Mało tego wiele faktów tutaj podanych nie ma pokrycia w faktycznych zdarzeniach. Autor umieszcza w pozycji ludzi , którzy nawet nie byli seryjnymi mordercami. Przykładem jest nasz polski morderca z Krakowa czyli Karol Kot a jak wiadomo seryjnym mordercą nie był. Warto tutaj się pochylić nad przedstawionymi w tej pozycji polskimi przypadkami. Ich przedstawienie sprowadza się dosłownie do przepisania czegoś z wikipedii czy innego źródła . Na ten przykład rozdział o wspomnianym Kocie zawiera tylko wywiad Karola z dziennikarzem , którego chłopak udzielił już oczekując na wykonanie wyroku. Cała praca autora polegała na tym , że przepisał sobie ten wywiad i już. Inna sprawa z naszego podwórka Leszka Pękalskiego, którego w sensie prawnym też seryjnym mordercą nazwać nie można. Ponieważ został skazany tylko za jedno morderstwo. Całe przedstawienie tej sprawy sprowadza się do tego , że autor przepisał skądś dane Leszka , zarzuty jakie postawiono mu w akcie oskarżenia. Na końcu do rzuca do tego fragmenty wywiadu jakiego Leszek udziela zaraz po skazaniu dla TVNu kilka słów jego wuja dla tej samej stacji i na tym koniec. No przecież to śmieszne jest. Idziemy dalej polskim tropem poznęcam się trochę nad autorem a co!. Chyba najbardziej kontrowersyjna polska sprawa. Czyli proces Zdzisława Marchwickiego zwanego "Wampirem z Zagłębia" , autor kolejny raz pisał ten rozdział na podstawie notatek prasowych o tej sprawie które wydawane były chyba w czasach PRlu.. Jak dziś wiemy z niemal 100% pewnością Zdzisław Marchwicki nie był " Wampirem z Zagłębia" , jednak autor ani słowem się o tym nie zająknął bo po co prawda. Mało tego! Autor umieszcza tutaj fragmenty, rzekomego pamiętnika, który to Marchwicki miał spisywać w więziennej celi. Dziś oczywiście oficjalnie wiadomo , że pamiętnik ten został sfałszowany. Zawiera on wiele sformułowań i opisów typowo z milicyjnych akt, których Zdzisław jako prosty robotnik po prostu nie mógł znać!!. Książka została wydana w 2009 roku więc mamy prawo oczekiwać od autora takich rzeczy. Apogeum braku rzetelności i niekompetencji autora możemy zauważyć dobitnie w kolejnej polskiej "sprawie" "Czerwonego Pająka" czyli niejakiego Lucjana Staniak. Jest to morderca , który NIGDY NIE ISTNIAŁ !!. Nie znajdziemy o nim nic ( no poza wikipediia i podrzędnymi stronkami) Ani zdjęcia ani wiarygodnego dokumentu dosłownie nic Morderca ten jest jedynie wymysłem . Jednak autor nie zadał sobie trudno aby to sprawdzić, bo i po co . Kolejna sprawa kolejne nazwisko książka będzie grubsza super. Przyznam się , że kiedy sięgałem po tę pozycję nie spodziewałem się , że moja opinia będzie aż tak negatywna. Jednak niestety nie miałem wyboru. Nie polecam szczególnie osobą , które chcą dopiero wejść w tą tematykę . Jest tu mnóstwo bzdur

Naprawdę trudno napisać coś pozytywnego na temat tej pozycji . Już sama okładka i tytuł wprowadza czytelnika w błąd. Bo nie ma kogoś takiego jak seryjny zabójca no chyba , że ma dużego pecha w życiu . Są seryjni mordercy ale piszę to tylko tak dla wstępu , bo uważam to za istotną rzecz . Książka napisana jest bardzo chaotycznie znajdziemy tutaj ogromną liczbę literówek ....

Szybko się czyta, to zdecydowany plus. Sama narracja... cóż, dopóki nie natrafiłam na rozdział z wybitnie rażącymi literówkami, myślałam, że to wina autora (choć i tego nie wykluczam). Mnóstwo błędów, literówek. Część postaci opisana dość szczegółowo, inne z kolei potraktowane, niesłusznie, po macoszemu. Obawiam się tylko, że część o najgorszych ludziach świata będzie słabsza.

Szybko się czyta, to zdecydowany plus. Sama narracja... cóż, dopóki nie natrafiłam na rozdział z wybitnie rażącymi literówkami, myślałam, że to wina autora (choć i tego nie wykluczam). Mnóstwo błędów, literówek. Część postaci opisana dość szczegółowo, inne z kolei potraktowane, niesłusznie, po macoszemu. Obawiam się tylko, że część o najgorszych ludziach świata będzie słabsza.

Okrojone opisy i co ważne nieaktualne materiały. Zakupując tę książkę myślałam, że zapoznam się z postaciami od strony psychologicznej. W książce zawarte są streszczone historie zbrodni i okoliczności.

Okrojone opisy i co ważne nieaktualne materiały. Zakupując tę książkę myślałam, że zapoznam się z postaciami od strony psychologicznej. W książce zawarte są streszczone historie zbrodni i okoliczności.

Spodziewałam się czegoś więcej,a dostałam przepisaną na kartki papieru wikipedię. Daty,daty i głównie daty, same suche fakty, brak jakichkolwiek ciekawostek czy opisu zbrodni, zagłębiania się w psychikę tych ludzi też brakuje. Pominę już fakt,że niektórzy mordercy zostali opisani bardzo krótko, na półtorej strony,podczas gdy inni zajmują kilka stron książki.
Nie podobało mi się również to, że niektóre zbrodnie opisane w tej książce same nasuwają pytanie o sens ich umieszczania. Są np. mordercy,którzy zabili raptem 3 osoby ze swojej rodziny przy czym wszystko to jest opisane na zaledwie jednej stronie, streszczone na odpieprz i tyle. Człowiek zastanawia się nad sensem opisywania tego typu przypadków zwłaszcza,że tego typu zbrodnie popełniane są na co dzień. Oczywiście sens jest ale nie znajdziemy go w tej książce, trzeba szukać w internecie.
I jeszcze coś- Stalin, Bin Laden, Mengele i wiele innych przypadków to NIE zabójcy seryjni. Autorowi chyba pomyliły się określenia: zabójca seryjny i zabójca wielokrotny.

Spodziewałam się czegoś więcej,a dostałam przepisaną na kartki papieru wikipedię. Daty,daty i głównie daty, same suche fakty, brak jakichkolwiek ciekawostek czy opisu zbrodni, zagłębiania się w psychikę tych ludzi też brakuje. Pominę już fakt,że niektórzy mordercy zostali opisani bardzo krótko, na półtorej strony,podczas gdy inni zajmują kilka stron książki.
Nie podobało...

Sugerując się opisem z okładki spodziewałam się próby analizy zachowań seryjnych morderców. Niestety, próba ta okazała się nieskładną formą domysłów i insynuacji nie popartą ani rzeczowymi argumentami, ani badaniami, ani konsultacjami (czy to medycznymi, czy psychologicznymi). Ponadto, do worka o zachęcającym tytule seryjni zabójcy, autor wrzucił także masowych oraz innych zwyrodnialców, którzy z pojęciem seryjnego mieli naprawdę niewiele wspólnego. Ja rozumiem, że autor zamierzał udowodnić, że zjawisko nie powstało w wieku XX, a Kuba Rozpruwacz nie był jedynym przykładem seryjnego z przeszłości, jednak niektóre z postaci zdecydowanie należą do innych kategorii.

Przedstawione sylwetki są powszechnie znane – trudno się dziwić, są jednym z bardziej popularnych tematów amerykańskich filmowców (przyznaję, znalazły się również takie, których wcześniej nie znałam). Książka niestety nie przybliża postaci. Mało tego, jej struktura jest na tyle chaotyczna i nieprzemyślana, że autor opisując jedną postać nawiązuje do następnej, którą to ma zamiar przedstawić dopiero w następnym rozdziale. Jak na osobę spod której pióra wyszło jednak kilka książek, słowem pisanym posługuje się dość koślawo. W tym względzie więcej mam jednak uwag do tłumacza. Niektóre fragmenty zostały przetłumaczone zbyt literalnie, co kompletnie zmienia, a przynajmniej zniekształca sens tłumaczonego zdania. Poza tym w książce znajduje się dość dużo nieścisłości i pomyłek (zarówno tłumacza jak i autora).

Sugerując się opisem z okładki spodziewałam się próby analizy zachowań seryjnych morderców. Niestety, próba ta okazała się nieskładną formą domysłów i insynuacji nie popartą ani rzeczowymi argumentami, ani badaniami, ani konsultacjami (czy to medycznymi, czy psychologicznymi). Ponadto, do worka o zachęcającym tytule seryjni zabójcy, autor wrzucił także masowych oraz innych...

Chaotycznie napisana. Autor podpiąwszy się pod jakże modny temat, może liczyć, że bez względu na wartość merytoryczną - to i tak się sprzeda. I sprzedaje się! Ja odniosłam wrażenie, że nic nowego do tematu biografii najbardziej znanych i wyuzdanych seryjnych morderców nie wnosi, poza pewnym usystematyzowaniem, które (jak już wspomniałam) jest dla mnie nieskładne.

Chaotycznie napisana. Autor podpiąwszy się pod jakże modny temat, może liczyć, że bez względu na wartość merytoryczną - to i tak się sprzeda. I sprzedaje się! Ja odniosłam wrażenie, że nic nowego do tematu biografii najbardziej znanych i wyuzdanych seryjnych morderców nie wnosi, poza pewnym usystematyzowaniem, które (jak już wspomniałam) jest dla mnie nieskładne.