"Mistyfikacja" była ostatnią z książek Cobena, która została mi do przeczytania, i nawet nie miałam świadomości, że ta powieść była debiutancką książką Harlana, jednak słowo od autora na początku było wystarczającym ostrzeżeniem, by nie oczekiwać zbyt wiele po tym egzemplarzu. Bo mimo mojej ogromnej sympatii do autora z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że gdyby "Mistyfikacja" była pierwszą jego powieścią jaką miałabym w rękach, to z pewnością po kolejne bym nie sięgnęła. Znając jednak jego styl czytałam tę książkę z ogromną nostalgią i swojego rodzaju podziwem, bo widać bardzo wyraźnie jak już wtedy jego umysł pracował, jak zawiłe potrafi tworzyć historie, jak bardzo rozwinął się w swojej twórczości i jak ostatecznie ukształtował się jego niepowtarzalny styl. "Mistyfikacja" w porównaniu z innymi książkami Cobena jest niedopracowana, przewidywalna i zawiera zbyt wiele niepotrzebnych monologów, ale jednocześnie można dostrzec jak wielki potencjał już wtedy miała w sobie. Harlan mógłby obecnie ją podciągnąć do swoich obecnych standardów, ale to, że tego nie zrobił sprawiło, że mam dla niego jako autora jeszcze większy podziw i szacunek niż wcześniej. Cieszę się, że mimo wszystko się nie poddał i pisał dalej, bo udowodnił, że mimo czasem kiepskich początków, przy odrobinie wytrwałości i samozaparcia można wspiąć się na sam szczyt. Brawo Coben!.

"Mistyfikacja" była ostatnią z książek Cobena, która została mi do przeczytania, i nawet nie miałam świadomości, że ta powieść była debiutancką książką Harlana, jednak słowo od autora na początku było wystarczającym ostrzeżeniem, by nie oczekiwać zbyt wiele po tym egzemplarzu. Bo mimo mojej ogromnej sympatii do autora z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że gdyby...