"Irańska historia miłosna" nie jest historią romansu sensu stricte - ostrzeżenie dla osób, które takich pozycji szukają. Rozwijający się "zakazany" romans dwójki młodych bohaterów jest pretekstem do wprowadzenia bardzo zaangażowanego narratora, który na bieżąco komentuje sytuację społeczono-kulturalno-polityczną w dzisiejszym Iranie oraz przemian w życiu jego mieszkańców od czasów rewolucji w latach 80. XX w. Wiele z tych uwag jest bardzo ciekawych i potrzebnych, ponieważ o ile raz po raz docierają do nas informacje jak wygląda życie kobiet i mężczyzn w krajach muzułmańskich, to często są to mało wiarygodne historie w stylu "Byłam arabską księżniczką", lub też fragmenty wyrwane z kontekstu kulturowego, które mogą być omylnie zrozumiane (niezrozumiane). Część z nich może wydawać się szokująca, a część z nich, zwłaszcza dla nas Polaków obeznanych z realiami i spuścizną reżimu totalitarnego, nie aż tak bardzo. Muszę jednak przyznać, że wydaje mi się, iż od mniej-więcej połowy książki narrator wychodzi znacznie poza swoją rolę, jego komentarze stają się zbyt osobiste, zbyt rozbudowane, i generalnie wychodzą poza funkcję edukacyjno-uświadamiającą, a zaczynają tworzyć równoległą część książki, jakby sub-historię, która do tego w pewnym momencie zaczyna wychodzić prawieże na pierwszy plan, a co najmniej przenikać się z główną historią fabularną. Historia traci realizm i można zastanawiać się czy to dalej przedstawienie stanu faktycznego czy już przerysowanie i fikcja? Niestety, z mojego punktu widzenia autor nie potrafi powściągnąć swojego rozgoryczenia spowodowanego sytuacją w kraju oraz cenzurą dotykającą pisarzy, przez co "wylewa" na czytelnika swoje żale i dygresje. Momentami odnosiłam też wrażenie, że zbytnio gloryfikuje kulturę Zachodu, która nie jest bez wad: mimo pozornej wolności obywateli, są oni często równie zagubieni na drodze do szczęścia. Myślę, że sam pomysł umieszczenia narratora w tej pozycji był bardzo ciekawy i uważam, że książka na nim zyskała, natomiast od pewnego momentu zaczyna on nieco irytować i trzeba przerzucić kilka kartek do przodu, żeby jakoś dociągnąć do końca. Suma sumarum, warto rzucić na tą pozycję okiem, chociażby w bibliotece czy na półce w empiku.

"Irańska historia miłosna" nie jest historią romansu sensu stricte - ostrzeżenie dla osób, które takich pozycji szukają. Rozwijający się "zakazany" romans dwójki młodych bohaterów jest pretekstem do wprowadzenia bardzo zaangażowanego narratora, który na bieżąco komentuje sytuację społeczono-kulturalno-polityczną w dzisiejszym Iranie oraz przemian w życiu jego mieszkańców od...