Jeśli ktoś ma awersję do historii, niech nawet nie zbliża się do "Kodeksu 632". Historia bowiem znaczy większość kart tej książki: przedstawione są na nich obszerne analizy różnych XV-to i XVI-wiecznych dokumentów oraz wyjaśnienia mające na celu odkrycie pochodzenia Krzysztofa Kolumba. Okazuje się, że Żeglarz nie znał języka włoskiego, a w Genui jemu współcześni nie znali żadnego Kolumba... Ciekawsza nawet od pochodzenia Kolumba jest kwestia tego, dlaczego odkrycie Ameryki dokonało się pod banderą hiszpańską, a nie portugalską... Te wszystkie spekulacje i zagadki wciągnęły mnie, a – co najlepsze – argumentacja przekonała, że rzeczywiście było tak, jak to przedstawiono w książce. Problem w tym, że "Kodeks 632" jest powieścią, a nie pozycją historyczną, a autor skonstruował ją tak sprytnie, że kompletnie nie wiadomo, gdzie kończą się fakty, a zaczyna fikcja literacka.

"Kodeks 632" to nie jest thriller historyczny – nie dzieje się tu nic, co pozwalałoby na takie nazwanie tej powieści. Nikt nikogo nie ściga, ani nie zabija. Główny bohater, profesor historii po prostu podróżuje po różnych pięknych zakątkach świata związanych z odkryciami geograficznymi, zwiedzając tamtejsze zabytki i biblioteki, usiłując dopasować do siebie różne fragmenty układanki. Zresztą opisy Lizbony, Sintry, Sewilli czy Rio de Janeiro są w "Kodeksie 632" zaletą samą w sobie.

Cała recenzja na stronie: http://dzienpozniej.blogspot.com/2012/07/kodeks-632.html

Jeśli ktoś ma awersję do historii, niech nawet nie zbliża się do "Kodeksu 632". Historia bowiem znaczy większość kart tej książki: przedstawione są na nich obszerne analizy różnych XV-to i XVI-wiecznych dokumentów oraz wyjaśnienia mające na celu odkrycie pochodzenia Krzysztofa Kolumba. Okazuje się, że Żeglarz nie znał języka włoskiego, a w Genui jemu współcześni nie znali...