Moja opinia dotyczy opowiadania CUD wspaniałego pióra Judith McNaught. Są tu postacie z cyklu o rodzinie Westmorlenów, gdzie cykl rozpoczyna moja ulubiona pozycja KRAINA MARZEŃ. Nie mogę więc skrytykować tego opowiadania. Chociaż się o to prosi bardzo spłycenie i wręcz bezceremonialne zakończenie. Julia jest skromną dziewczyną z małym spadkiem po babci i jedynym marzeniem zostania cenionym pisarzem. Nicolas jest bogatym donżuanem skaczącym z kwiatka na kwiatek. Ona prosi go o skompromitowanie co ma zagwarantować jej święty spokój ze swataniem, a on bierze ją za rozkoszną ulicznicę. Kiedy razem lądują w jego sypialni i zostają odkryci jego honor nakazuje mu ją poślubić. Zaraz po ślubie zawozi ją do jakiejś posiadłości, zostawia na progu i sam wraca w ramiona kochanek i rozbawionego Londynu. I tutaj kończy się cudowna powieść a zaczyna usilne pisanie pod zamówienie. On przybywa, a za nim jego rodzice i młodzi udają szczęśliwą parę. Starsi państwo wyjeżdżają i Nicolas też szykuje się do wyjazdu, gdy do jego sypialni wkracza Julia i w prezencie bożonarodzeniowym daje mu listy. które pisała do swej nieżyjącej babci. Są one niczym pamiętniki. Po ich przeczytaniu Nicolas rozumie, że niesprawiedliwie ocenił Julię i żyją długo i szczęśliwie. kONIEC. Bardzo krótkie i płytkie, brakuje tego czegoś emocjonalnego obecnego w książkach tej pisarki.

Moja opinia dotyczy opowiadania CUD wspaniałego pióra Judith McNaught. Są tu postacie z cyklu o rodzinie Westmorlenów, gdzie cykl rozpoczyna moja ulubiona pozycja KRAINA MARZEŃ. Nie mogę więc skrytykować tego opowiadania. Chociaż się o to prosi bardzo spłycenie i wręcz bezceremonialne zakończenie. Julia jest skromną dziewczyną z małym spadkiem po babci i jedynym marzeniem...