Kanon i moc wielkiego mistrza!

Kanon i moc wielkiego mistrza!

Jak pana Bolesława Prusa kocham, tak ta powieść niezwykle mnie zawiodła. Interesująca raczej tylko dla historyków literatury. Dla mnie największymi wadami okazały się postaci i wybór miejsca. Ocena rewolucji 1905 r. powinna być przedstawiona tam, gdzie rzeczywiście się odbywała, a nie na prowincji.

Jak pana Bolesława Prusa kocham, tak ta powieść niezwykle mnie zawiodła. Interesująca raczej tylko dla historyków literatury. Dla mnie największymi wadami okazały się postaci i wybór miejsca. Ocena rewolucji 1905 r. powinna być przedstawiona tam, gdzie rzeczywiście się odbywała, a nie na prowincji.

Historia mówiąca o dzieciach, które na bycie dziećmi czasu nie miały.
Życie pod zaborami ma swoje wymagania i można powiedzieć, że jednym z nich jest przedwczesna dojrzałość. Trzeba prawdziwie ogromnego zaparcia i wielce niespożytych odwagi i sprytu aby przetrwać w owych trudnych dla Polaków czasach.
Rewolucja, która jest coraz bliżej, ale wciąż jakby stała w miejscu.
Główny bohater "Dzieci"- Kazik Świrski, staje na czele buntu rewolucyjnego, a przynajmniej taki ma zamiar. Dozbierał się ludzi, wymusztrował ich do stopnia w jakim tylko on znał sztukę wojskowości w swoim wieku, otrzymywał wsparcie ze strony podległych Rosji Polaków, ma niezłe plany, wielkie marzenia i jak każdy wpada w wiry, to miłosne, to szaleńcze. Kazimierz od początku przygody jest wielkim patriotą, który dla niepodległości chce walczyć, chce zginąć.
Jego grupa Rycerzy Wolności została stworzona do tego właśnie celu.
Nie może on sobie jednak wyobrazić, jako szlachetny mąż, okradania i napadania bezbronnych ludzi, toteż po pewnym incydencie staje się on nieco bardziej pokorny i przeobraża się w człowieka bardziej ukształtowanego. Stawia on wciąż życie przyjaciół ponad swoje własne i nie ma zamiaru oddać ich na skazanie lub śmierć za jego życia, szczególnie, że według niego samego, to właśnie on zapoczątkował cały łańcuch aresztowań.
******************************************************************************
Prus bardzo dobrze tworzy postaci, nie ma w nich wiele sztuczności, a dialogi ułożone są również przyzwoicie. "Dzieci", to dość wzruszająca historia, mimo że przez większą część czytania, może na taką nie wyglądać. Muszę przyznać, że powieść łączy cechy patriotyczne z cechami dekadentyzmu (wydana w roku 1909, więc nie tak długo po Fin de siècle),ale przekaz jest nietrudny do odczytania. Choć walka nie zawsze daje efekty pożądane, walczyć trzeba, bo jeśli nie jest się panem swojego losu, to nie ma się po co żyć.

Tradycyjnie, godna polecenia.

Historia mówiąca o dzieciach, które na bycie dziećmi czasu nie miały.
Życie pod zaborami ma swoje wymagania i można powiedzieć, że jednym z nich jest przedwczesna dojrzałość. Trzeba prawdziwie ogromnego zaparcia i wielce niespożytych odwagi i sprytu aby przetrwać w owych trudnych dla Polaków czasach.
Rewolucja, która jest coraz bliżej, ale wciąż jakby stała w miejscu....

Bardzo dobra! Jest to jedna z tych książek, po przeczytaniu których człowiek przypomina sobie, jakie przyjemne może być czytanie i biegnie czym prędzej do księgarni po kolejne.
"Dzieci" Prusa mają w sobie wszystko, co mieć powinna dobra literatura:
1. świetną stronę formalną, która nie męczy ale odpręża i sprawia przyjemność;
2. mądrego autora, który patrzy i widzi oraz ma do przekazania coś mądrego;
3. to coś: przesłanie, morał, myśl, jaka zostaje w czytelniku po zakończeniu czytania i pochłania rozum na jakiś czas po zakończeniu lektury.

Do tego książka jest wciągająca i króciutka, więc da się zabrać do podróży i przeczytać w obie strony.

Ciężko napisać o czym jest ta powieść, żeby nie zdradzić fabuły i zakończenia. Powiem tylko tyle, że akcja tej pochodzącej z 1907 r. książki rozgrywa się w czasach rewolucji 1905-07. Kazimierz Świrski, 18-letni uczeń, organizuje tajny związek Rycerzy Wolności o programie niepodległościowym (przypominającym Organizację Bojową PPS). Napisać więcej znaczyłoby pozbawić czytelnika przyjemności czytania.

Zaznaczyć muszę jednak, że książka nie jest ciężka. Czytałam ją w wakacje, kiedy lubię czytać książki łatwe w odbiorze i pochłonęłam ją bardzo szybko.
Mimo, że nie pasjonuję się ani rewolucją z 1905 r. ani tajnymi związkami nie było żadnego problemu z łatwym odbiorem treści. Tak jak wszystkie książki Prusa temat jest okazją do przedstawienia prawd uniwersalnych. Dlatego bez względu o czym by Prus nie pisał zawsze mam ogromną przyjemność czytania.

Bardzo dobra! Jest to jedna z tych książek, po przeczytaniu których człowiek przypomina sobie, jakie przyjemne może być czytanie i biegnie czym prędzej do księgarni po kolejne.
"Dzieci" Prusa mają w sobie wszystko, co mieć powinna dobra literatura:
1. świetną stronę formalną, która nie męczy ale odpręża i sprawia przyjemność;
2. mądrego autora, który patrzy i widzi oraz...

Kazimierz Świrski próbuje włączyć się do walki o niepodległość kraju, lecz kończy się to dramatycznie.

Kazimierz Świrski próbuje włączyć się do walki o niepodległość kraju, lecz kończy się to dramatycznie.

Kolejny raz przekonałem się, że nie sposób nie polubić utworu, który wyszedł spod ręki Prusa. Znakomita obserwacja ludzkich zachowań, najsłuszniejsze refleksje, akcja genialnie skwitowana, a to wszystko wspaniałym Prusowskim stylem. Niee, Prusa nie sposób oceniać w skali 1—10, dla Prusa powinna być skala 9—10 z oczkami co jedną dziesiątą.

Kolejny raz przekonałem się, że nie sposób nie polubić utworu, który wyszedł spod ręki Prusa. Znakomita obserwacja ludzkich zachowań, najsłuszniejsze refleksje, akcja genialnie skwitowana, a to wszystko wspaniałym Prusowskim stylem. Niee, Prusa nie sposób oceniać w skali 1—10, dla Prusa powinna być skala 9—10 z oczkami co jedną dziesiątą.

Niedojrzałość polityczna Polaków końca XIX w. w całej krasie. Autor oskarża tych, co zbyt chętnie ruszają do boju bez przygotowania. Wojowanie jest pokusą, której oprzeć nie potrafią się właśnie... dzieci

Niedojrzałość polityczna Polaków końca XIX w. w całej krasie. Autor oskarża tych, co zbyt chętnie ruszają do boju bez przygotowania. Wojowanie jest pokusą, której oprzeć nie potrafią się właśnie... dzieci

Jedna z ostatnich powieści B. Prusa. Można powiedzieć - odpowiedź na stawiane pytania w powieściach wchodzących w skład "storemu".

Jedna z ostatnich powieści B. Prusa. Można powiedzieć - odpowiedź na stawiane pytania w powieściach wchodzących w skład "storemu".

Bardzo, bardzo dobra powieść. Nie wiem co napisać, żeby nie wyszedł Spoiler :) - mogę chyba tylko polecić. ;)

Bardzo, bardzo dobra powieść. Nie wiem co napisać, żeby nie wyszedł Spoiler :) - mogę chyba tylko polecić. ;)

Te ksiazke powinien przeczytac kazdy!

Te ksiazke powinien przeczytac kazdy!