Rzecz będzie też o pozorach, potrafiących odrzucić od dobrego.

Tyle razy w antykwariatach napotykałem 'JA, DAGO' w tak śmiesznie niskich cenach (np. po 5 zł), że dodatkowo dotykając gównianego papieru z jakiego wykonano okładkę książki, podobnie myślałem o jej zawartości. Co prawda Nienackiego w młodości lubiłem jako autora PANA SAMOCHODZIKA, słyszałem też co nieco o jego Skiroławkach (jeszcze
wówczas ich nie czytałem), ale 'JA, DAGO' zawsze odkładałem z powrotem. Potem, to nawet w ogóle jej do ręki już nie brałem.

Po wielu latach, w jednym z Warszawskich antykwariatów (okolice Dw. Centralnego, schodziło się w dół po schodkach) wdałem się w rozmowę ze sprzedawcą. Człowiek ten był wyraźnie sporo czytający, na rzeczy się znał. Konkretnie zgadaliśmy się na temat twórczości Nienackiego, a że byłem wówczas świeżo po 'RAZ W ROKU W SKIROŁAWKACH', 'WIELKI LAS', 'LASECZKA I TAJEMNICA', to piałem z zachwytu, że Nienacki nie tylko dobrym pisarzem ale i mądrym człowiekiem był. I wówczas pan z antykwariatu wspomniał: "- A 'Ja, Dago' pan czytał?". No to ja na to, że jeśli to ta książka co ja myślę, dwutomowa, cienka, to jakoś zawsze ta książka mi chałowato wyglądała i odpuszczałem. No to pan na to, że to na pewno ta i że ona ma trzy tomy a nie dwa, tylko że tego trzeciego niewiele jest na rynku, jest więc drogi choć najsłabszy, a brakuje go, bo niemal cały jego nakład u schyłku komuny poszedł zaraz po wydrukowaniu na papier toaletowy - władzy jakoś nie pasował. Ale jakby udało mi się kupić całość w jakiejś sensownej cenie, to żebym brał w ciemno (on akurat na składzie tego nie ma), bo to najlepsza powieść Nienackiego. No to co - zaryzykowałem i zapolowałem w ciemno. Trafiłem za stokilkadziesiąt złotych komplet trzytomowy na Allegro i muszę przyznać, że pan z antykwariatu miał rację.

Na dziś wystarczy historii z życia dziadunia. Ale co by tu napisać o samej książce, czego nie napisaliby inni przede mną? Mam - jako kolejna osoba - wrzucić streszczenie? Nieee! Napiszę tyle tylko, że rzecz jest rozwinięciem jednej z hipotez mówiących o początkach państwa polskiego, odległej od wiedzy, jaką nakarmiły nas książki historyczne w szkole podstawowej. Dla mnie hipoteza ta brzmi wiarygodnie, w każdym razie nie mniej wiarygodnie od innych. Ba! Brzmi nawet bardziej poważnie, bo ma ręce, ma nogi, nie bierze się z sufitu i nie opowiedziały jej myszy Popiela. Bo przecież ogólnie uważa się, że przed Mieszkiem I. były tylko h.. d.. i kamieni kupa, jak mówił któryś z naszych byłych ministrów a z mgły dziejowej wyłania się co najwyżej piasta od Kołodzieja Piasta... No, powiedzmy że felga od takiego ówczesnego gumiarza.

Te moje kilka słów pojawia się pod pierwszym tomem serii, jednak odniosę się do całości 'DAGOME IUDEX'. Pierwsze dwa tomy są rewelacyjne. Trzeci i zarazem ostatni, napisany jest wyraźnie gorzej, jakby autor się spieszył a może znudził historią i chciał szybko dobrnąć do końca, nie dopieszczając treści. Tom ten - przyznaję - nieco męczy.

Tym niemniej jest dopełnieniem poprzednich a tamte czyta się świetnie. Jak powieść historyczną, przygodową i mądrą baśń jednocześnie. Właśnie - 'mądra książka' - to określenie będzie często towarzyszyć Wam podczas lektury, od której doprawdy, trudno się oderwać.

PS
W internecie czytałem, że wydawnictwo w którym pierwsze wydanie książki się ukazało, przeżywało wówczas problemy finansowe (rok wydania wydrukowany na książce, to 1990).
Może więc nie chodzi o to, że władzy nie spodobał się trzeci tom, ale po prostu wydrukowano go mniej? Wielkości nakładu nie podano.

PPS
Później 'DAGOME IUDEX' wznowiono w jednym tomie. Trójtomowe pierwsze wydanie też nie jest, jak widzę po zawartości portali aukcyjnych, aż takim białym krukiem, więc spokojnie, dla każdego wystarczy.

Rzecz będzie też o pozorach, potrafiących odrzucić od dobrego.

Tyle razy w antykwariatach napotykałem 'JA, DAGO' w tak śmiesznie niskich cenach (np. po 5 zł), że dodatkowo dotykając gównianego papieru z jakiego wykonano okładkę książki, podobnie myślałem o jej zawartości. Co prawda Nienackiego w młodości lubiłem jako autora PANA SAMOCHODZIKA, słyszałem też co nieco o jego...