Moja skromna ocena "Scypiona" jest ogólnie dobra. Autor zajął się ową bardzo ciekawą i istotną postacią w historii Rzymu, która jak najbardziej zasługuje na dogłębniejsze zainteresowanie się nią. Jednak parę rzeczy przy tej okazji należało by zauważyć.
"Scypion" nie jest typową biografią, koncentruje się głównie, rzecz oczywista, na dziejach II wojny punickiej, rzuca światło przede wszystkim na kampanie w Italii, Hiszpanii i Afryce sprawnie je opisując. I pomimo, że generalnie książka jest napisana rzetelnie i dobrze się ją czyta, to cienka granica naukowego obiektywizmu wydaje mi się być tutaj w paru miejscach nieco zatarta, nagięta w amerykańskim stylu. Już sam podtytuł pracy ("Największy wódz starożytnego Rzymu") wskazuje, że autor opracowania podchodzi do swojego bohatera z pozycji jawnie klęczącej. Scypion przedstawiony jest jako super-wódz (wódz, reformator, polityk, dyplomata, administrator), bez wątpliwości najlepszy w całej historii Rzymu, twórca imperium, a do tego "wzór odnoszącego sukcesy współczesnego dowódcy, który służy demokratycznemu społeczeństwu". Do tego "boli" autora fakt, iż to Hannibal Barkas przeszedł do legendy, nie zaś jego pogromca spod Zamy oraz niejednokrotnie podkreśla wyższość drugiego nad pierwszym. Odrzuca również kwestię wyciągana nauk z działań Kartagińczyka przez genialnego Rzymianina. Powiela natomiast np podanie twierdzące iż to on był ojcem zwycięstwa pod Magnezją w 190 r. p.n.e. Do tego autor dość swobodnie operuje na źródłach, odpowiednio je interpretując w celu potwierdzenia swojej głównej, wspomnianej tezy. Pierwsze wspomnienie w tekście o popełnieniu przez Scypiona błędu aż mnie lekko zadziwiło. Nie ujmując niczego rzymskiemu wodzowi, któremu podziw się należy, ogólnie daje to jednak, w moim odczuciu, obraz ocierający się momentami o lekką groteskę, acz dającą do myślenia.
Technicznie wiele tej pozycji zarzucić nie mogę. Jest sporo mapek i planów bitew. Bywają niewielkie błędy w druku, np w liczbach, szkoda również iż pozycje źródłowe nie zostały oddzielone w bibliografii, nie ujmuje to jednak wiele tej generalnie niezłej pracy.

Moja skromna ocena "Scypiona" jest ogólnie dobra. Autor zajął się ową bardzo ciekawą i istotną postacią w historii Rzymu, która jak najbardziej zasługuje na dogłębniejsze zainteresowanie się nią. Jednak parę rzeczy przy tej okazji należało by zauważyć.
"Scypion" nie jest typową biografią, koncentruje się głównie, rzecz oczywista, na dziejach II wojny punickiej, rzuca...