całość tekstu: http://marudaczyta.blogspot.com/2014/12/ruski-ekstrem-jak-nauczyem-sie-kochac.html
======================================
Czasami jest tak, że biorę się za książkę i już od pierwszych stron wiem, że stracę tylko czas.

Ruski ekstrem to zbiór historyjek, które opowiadają o zderzeniu się człowieka Zachodu, Niemca pełną gębą, z rosyjską rzeczywistością. Ponad dwie dekady temu, wiedziony porywem serca Boris Reitschuster porzuca swoje dotychczasowe życie, rusza na Wschód i trafia do innego świata. Inna mentalność, inna kultura – to zderzenie mogło zaboleć. I pewnie zabolało, ale autor postanawia swoje przygody spisać w formie lekkich anegdot. A my, doskonale zdając sobie sprawę jak wielki jest kontrast pomiędzy niemieckim ordnung muss sein a rosyjskim jakoś to będzie, nastawiamy się na doskonałą zabawę i wybuchy serdecznego śmiechu. Nic z tego.

Przede wszystkim autor daje nam lekcję, jak wtopić się w tłum i nie uchodzić w Rosji za obcokrajowca. A zatem należy nie kłaniać się sąsiadom, rzucać mięsem na prawo i lewo, trąbić i pokrzykiwać na pieszych, ignorować sygnalizację świetlną, pić na umór i jeździć na daczę. Ponadto należy przyzwyczaić się do zacinających się wind, syfu i smrodu na klatkach, myszy chodzących po stołach w restauracji, gburowatej obsługi, braku ciepłej wody oraz wszechobecnej korupcji i biurokracji. Te krótkie teksty mogłyby śmieszyć, gdyby nie odczuwało się w nich pewnej jednak wyższości i drwiny nad wschodnim sposobem bycia – to raz. Dwa – co śmieszne dla Niemca, dla Polaka już niekoniecznie. Chcąc nie chcąc mamy z Rosjanami wiele wspólnego, przerabialiśmy podobne historie i dlatego puste sklepy, czy stanie w niekończących się kolejach dla Polaka to żadna nowość, a tym bardziej powód do śmiechu. Trzy – jak na kogoś, kto w Rosji spędził kilkanaście lat, autor ma wyjątkowo wąsko ustawione horyzonty, dostrzega tylko to, co chce dostrzec - resztę ignoruje. Nie analizuje faktów, nie pogłębia tematu, stawia wszystko w jednym świetle. Dlatego moim zdaniem jest to książka de facto o niczym: powierzchowna, pokazująca zaledwie wycinek rzeczywistości, płytka, miejscami podkoloryzowana, utrwalająca stereotypy. Nudy na pudy i strata czasu.

całość tekstu: http://marudaczyta.blogspot.com/2014/12/ruski-ekstrem-jak-nauczyem-sie-kochac.html
======================================
Czasami jest tak, że biorę się za książkę i już od pierwszych stron wiem, że stracę tylko czas.

Ruski ekstrem to zbiór historyjek, które opowiadają o zderzeniu się człowieka Zachodu, Niemca pełną gębą, z rosyjską rzeczywistością. Ponad...