Królewskie alkowy i ich sekrety od zawsze były tematem, który wzbudzał ciekawość i niemałą sensację. O życiu erotycznym wielkich władców krążyło wiele historii, bardziej lub mniej prawdopodobnych. Powstały dziesiątki filmów i powieści na ten temat, jednak nie zawsze przedstawiony obraz odpowiadał prawdzie, gdyż zarówno w kinie jak i beletrystyce rządzi fikcja. Pozycji popularnonaukowych na ten temat nie brakuje, toteż kiedy w mojej bibliotece pojawiła się książka Elwiry Watały "Seks w królewskich alkowach", skusiłam się na jej wypożyczenie.

Już od pierwszych stron (a nawet zdań!) specyficzny język i styl zwróciły moją uwagę. Owszem, temat może nie należy do najpoważniejszych, ale sposób, w jaki został on zaprezentowany z początku trochę mnie raził, a z każdą kolejną stroną szokował i zniesmaczał coraz bardziej. W zamierzeniu Autorki, styl narracji miał być połączeniem gawędy i akademickiego (sic!) wywodu... Chyba nie do końca jej się to udało. Cały tekst przesycony jest potocznymi, dosadnymi i często wulgarnymi sformułowaniami. Autorka wielokrotnie odwołuje się do dość pikantnych fragmentów wszelakich powieści erotycznych. Z upodobaniem wręcz cytuje panią Jelinek, wybierając z jej utworów najbardziej zniesmaczające opisy scen łóżkowych. Dla osób, podobnie jak ja, nie znających twórczości tej Noblistki, taka "rekomendacja" może skutecznie zniechęcić do zapoznania się z jej dorobkiem...

Wrócmy jednak do pozycji pani Watały. Nie tylko styl i język przywracają tu o zawroty głowy. Rażą także liczne powtórzenia czy nieścisłości - czasami Autorka podaje sprzeczne informacje, robi błędy w datach i sporo literówek. W niektórych miejscach mamy takie kwiatki jak: Karol U (zamiast II), czy Olivier zapisany jako: 01ivier... Trochę to przypomina niedokładną konwersję z pliku typu pdf na doc.

Książka niestety mnie zawiodła. Jako pozycja popularnonaukowa (czy raczej pseudonaukowa) nie spełnia oczekiwań. Przeczytałam do końca, jednak nie powiem, abym była o wiele bogatsza w wiedzę. Zabrakło mi tu usystematywania, konsekwentnej linii, która by wyznaczyła tok narracji. Zamiast tego mamy miejscami bezładny wywód, przetykany dygresjami, które zupełnie wytrącają nas z rytmu.

Lektura z gatunku ciężkich i męczących. Sposób, w jaki pani Watała zaprezentowała temat nie przypadł mi do gustu. Nie wiem, czy sięgnę po inne jej książki, choć na półce czeka historia córki Stalina. Może tamta okaże się bardziej strawna?

Królewskie alkowy i ich sekrety od zawsze były tematem, który wzbudzał ciekawość i niemałą sensację. O życiu erotycznym wielkich władców krążyło wiele historii, bardziej lub mniej prawdopodobnych. Powstały dziesiątki filmów i powieści na ten temat, jednak nie zawsze przedstawiony obraz odpowiadał prawdzie, gdyż zarówno w kinie jak i beletrystyce rządzi fikcja. Pozycji...