Szkoła przy cmentarzu jest cyklem książek po jakie sięgałem kiedyś i obecnie chcąc dostać opowieść z dreszczykiem, a nieraz lekką grozą stawiający na klimat niż makabrę. Kolejną pozycją jaka nawinęła mi się pod rękę jest Oddaj mi moje ciało!, które zapowiadało się na tyle ciekawie, że chętnie znów po nią sięgnąłem. Skierowana do młodego czytelnika powieść grozy zawsze podobały mi się. Książka Oddaj mi moje ciało! rozpoczyna się w czasie święta primaaprilisowego, gdzie Vickie namawiając Marię na wyścigi po korytarzu szkoły postanawiają poszaleć. Jednak podczas jednego przejazdu jedna z nich zderza się z dyrektorką szkoły zamieniając się miejscami w swoich ciałach.

Autor tym razem zamiast jakiś potworności, duchów, wilkołaków, wampirów i dziwnych zdarzeń wykorzystuje pomysł nie nowy o zamianie ciał w tym przypadku dyrektorki i uczennicy ze sobą. Nie pozbawiony konsekwencji dla wszystkich i próby lekkiego ukazania z obu punktów widzenia wydarzeń jakie następują po sobie. Mający na celu przedstawienie pani dyrektor w nowym świetle i opuszczenie trochę zasłony tajemnicy związanej z nią osobiście. Po części tak staje się jednak mimo wszystko czuć, że skrywa wiele sekretów i mroczne oblicze wywołujące w zwykłych uczniach cień przerażenia. Pomysł na zamianę z ciałami nie nowy ze względu, że wiele razy można było się z nim spotkać czy to w książce lub w filmie. Autor biorąc taki temat na kolejna opowieść z cyklu wybrnął moim zdaniem dobrze. Potrafił wykorzystać pomysł tworząc wciągającą i lekką historie. Zgrabnie połączył lekki dreszczyk z fantastycznymi przygodami bohaterów tworząc ciekawą powieść grozy dla młodszego czytelnika. Jednocześnie akcja zawiązuje się po życzeniu jednej z bohaterek i dziwnego odczucia położonego przy szkole cmentarza. Wiadomo, że ze Szkołą przy cmentarzu związane są upiorne historie rozgrywające się przez cały czas związane z uczniami albo z pracującymi w niej nauczycielami. W tym przypadku związek z cmentarzem jest lekki i może wyjaśnienie zamiany ciał jak to stało się jest nie taki oczywisty jak możną byłoby spodziewać się od samego początku. Z drugiej strony przedstawiając konsekwencje zamiany dyrektorki w ucznia szkoły, aby mogła poznać co sądzą o niej inni było dobrym pomysłem. Nawet wtedy potrafiła wzbudzić strach swoim zachowaniem, władczością i czuć było pewien niepokój jak pojawiała się. Dzięki temu możemy poznać tajemnice jakie skrywa, lecz nie wszystkie sekrety nam zostają ukazane. Szkoda trochę, bo jest tajemniczą i upiorne postacią z cyklu, która wzbudza swoim pojawieniem się w najmniej spodziewanym momencie przerażenie w uczniach. Książka skierowana została do młodego czytelnik, który dostaje historie z dreszczykiem o zamianie ciał i konsekwencjach tego wydarzenia, przy której można bawić się dobrze w czasie czytania i miło spędzić czas. Nawet starszy czytelnik powinien znaleźć coś dla siebie tutaj i może miło spędzić wieczór przy tej książce. Oddaj mi moje ciało! okazało się lekką opowieścią z fantastycznymi wydarzeniami w miejscu, w którym wszystko może zdarzyć się, gdy sięgamy po książki z cyklu Szkoły przy cmentarzu.

Książka Oddaj mi moje ciało! jest kolejną pozycją z cyklu Szkoły przy cmentarzu po jaką sięgnąłem spodziewając się dobrej zabawy, atmosfery niepokoju i śledztwa prowadzonego przez ucznia w kwestii wydarzeń jakie następują. Tutaj trochę w inny pomysł uderzył autor i zamiast tego dostałem historie o zamianie ciał jaka następuje w chwili zderzenia się dyrektorki z uczniem. Akcję poprowadził szybko do przodu i wiele dzieje się podczas czytania. Przygody w szkole bohaterów plus zamiana jaka następują prowadzą do szaleństwa wśród uczniów i nauczycieli. Dlatego mimo lekkiego podejścia do tematu, przystępności i przyjemnego stylu wciąga od początku. Wydarzenia lecą w szybkim tempie i nie ma nudy w czasie czytania. Wciągnęła mnie historia i miło spędziłem z nią czas. Nie pozbawiona klimatu i atmosfery niepokoju w niektórych momentach. Bardziej wyszła opowieść z dreszczykiem niż powieść grozy w tym przypadku dla młodego czytelnika. Brakowało czasami trzymania w napięciu w niektórych scenach w czasie czytania. Pomimo tego dobrze bawiłem się i wypadła sympatycznie. Zakończenie jakie otrzymałem było dobre, ale nie takie do końca zaskakujące jak chciałem otrzymać. Finał nie poprowadzony za szybko do przodu i nie brakowało w nim mrocznego klimatu jaki pojawił się. Dlatego mimo wszystko końcówka wypadła dobrze i pasowała idealnie do całej opowieści. Bohaterowie dobrze zostali zarysowani i byli ciekawi. Mają własne cechy charakteru, zachowania i wyraziście wypadają. Dlatego można było nimi zainteresować się i kibicować w trakcie czytania. Książka Oddaj mi moje ciało! jest lekką historią z dreszczykiem dla młodego czytelnika, przy której spędziłem miło czas i nie żałuje go na przeczytanie kolejnej pozycji z cyklu Szkoły przy cmentarzu. Nie pozbawionej atmosfery niepokoju, swojego klimatu i fantastycznych przygód z dozą dreszczyku jaki pojawia się w trakcie czytania. Dostałem na co liczyłem i bawiłem się przy książce dobrze. Jeszcze nieraz wrócę do cyklu Szkoły przy cmentarzu, do przeczytanych książek i kolejnych z tego cyklu, które wciągają, mają swój klimat i ciekawych bohaterów.

Szkoła przy cmentarzu jest cyklem książek po jakie sięgałem kiedyś i obecnie chcąc dostać opowieść z dreszczykiem, a nieraz lekką grozą stawiający na klimat niż makabrę. Kolejną pozycją jaka nawinęła mi się pod rękę jest Oddaj mi moje ciało!, które zapowiadało się na tyle ciekawie, że chętnie znów po nią sięgnąłem. Skierowana do młodego czytelnika powieść grozy zawsze...

Niestety... Ta część mnie zawiodła. Nie wiem jak to się stało ale nie przypadła mi do gustu. Tylko tyle mogę powiedzieć o wrażeniach z czytania😪😪😪 Słabe dialogi, bardzo przewidywalne zdarzenia.

Maria Medina dostaje nowe rolki. Wraz z jedną z koleżanek postanawia jeździć po szkole przed lekcjami, lecz za bardzo się przeliczyła. Zderzyła się z dyrektor Morthouse a, jej jak i dyrektorki zachowanie potwornie się zmienia. Czy powrócą do dawnych zachowań? Co tak naprawdę się stało? Tego dowiecie się po przeczytaniu tej, według mnie słabej, pozycji.
...

Niestety... Ta część mnie zawiodła. Nie wiem jak to się stało ale nie przypadła mi do gustu. Tylko tyle mogę powiedzieć o wrażeniach z czytania😪😪😪 Słabe dialogi, bardzo przewidywalne zdarzenia.

Maria Medina dostaje nowe rolki. Wraz z jedną z koleżanek postanawia jeździć po szkole przed lekcjami, lecz za bardzo się przeliczyła. Zderzyła się z dyrektor Morthouse a, jej jak i...

Mnóstwo śmiechu. Pewnie każdy kiedyś chciał być kimś innym. Jednak tylko w szkole przy cmentarzu może zdarzyć się taka zamiana xD.
Polecam gorąco!

Mnóstwo śmiechu. Pewnie każdy kiedyś chciał być kimś innym. Jednak tylko w szkole przy cmentarzu może zdarzyć się taka zamiana xD.
Polecam gorąco!

Kiedyś nie miałam ochoty czytać tego tomu szkoły przy cmentarzu gdzyż nie przemawiała do mnie okładka. Ostatecznie dziś postanowiłam pójść do biblioteki i wyporzyczyć egzemplarz. Lektura okazała się być bardzo ciekaw. Od razu mnie pochłonęła. Genialna.

Kiedyś nie miałam ochoty czytać tego tomu szkoły przy cmentarzu gdzyż nie przemawiała do mnie okładka. Ostatecznie dziś postanowiłam pójść do biblioteki i wyporzyczyć egzemplarz. Lektura okazała się być bardzo ciekaw. Od razu mnie pochłonęła. Genialna.

Pierwsza straszna książka w podstawówce :-)

Pierwsza straszna książka w podstawówce :-)

CYKL: "SZKOŁA PRZY CMENTARZU" (TOM 11)

Jedenasty tom "Szkoły przy cmentarzu", oprócz oczywistej opowieści o strasznych, niemożliwych rzeczach, serwuje czytelnikowi pewien morał...
Czy zastanawialiście się kiedyś jak by to było wejść w ciało kogoś innego? Móc nie tylko być kimś innym, ale też móc robić to, czym ten ktoś zajmuje się na co dzień?
Pewnego dnia uczniowie "Szkoły przy cmentarzu" zastanawiali się nad tym samym. Kiedy Maria medina chwaliła się przyjaciołom swoimi nowymi rolkami, nawet nie przypuszczała, że coś się zmieni w jej życiu... I nigdy, przenigdy nie pomyślałaby, że będzie przemykać na rolkach... szkolnymi korytarzami. I to tuż przed samym nosem upiornej dyrektorki - Pani Morthouse... Wszystko się zmienia, gdy ulega namowom koleżanki Vicky...

Książkę czyta się szybko, jest interesująca. Jej minusem może być fakt, że czasami można się "nie połapać" w tym, która osoba jest którą w danym momencie.
Plusem jest ów wspomniany wcześniej morał, który najlepszy wydźwięk ma pod postacią cytatu z tej książki:
„Władza deprawuje, a władza absolutna deprawuje absolutnie.”

Co by było, gdyby pewnego dnia władza "trafiła" w niepowołane ręce...? O tym między innymi jest ta książka.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2022/01/oddaj-mi-moje-ciao.html

CYKL: "SZKOŁA PRZY CMENTARZU" (TOM 11)

Jedenasty tom "Szkoły przy cmentarzu", oprócz oczywistej opowieści o strasznych, niemożliwych rzeczach, serwuje czytelnikowi pewien morał...
Czy zastanawialiście się kiedyś jak by to było wejść w ciało kogoś innego? Móc nie tylko być kimś innym, ale też móc robić to, czym ten ktoś zajmuje się na co dzień?
Pewnego dnia uczniowie...

Moja ulubiona z całej serii Szkoły Przy Cmentarzu. ♥

Moja ulubiona z całej serii Szkoły Przy Cmentarzu. ♥

Bardzo ciekawa książka z małą nutką dreszczyku.

Bardzo ciekawa książka z małą nutką dreszczyku.

Kochałem całą serię.

Kochałem całą serię.

Co tu dużo pisać...Genialna książka.Prosto napisana,zrozumiała,z dreszczykiem - polecam!

Co tu dużo pisać...Genialna książka.Prosto napisana,zrozumiała,z dreszczykiem - polecam!