Książka jest zbiorem krótkich wydarzeń z życia bohatera. Ukazuje życie palestyńskich Arabów, bardzo różne od życia Żydów, których są sąsiadami.
W moim odczuciu książka jest przede wszystkim smutna, pokazuje pewien rodzaj beznadziei i rozdarcia.
Niestety miałem wobec niej większe oczekiwania.

Tłumaczenie jest momentami nieudolne, sprawia wrażenie wyplutego w Google Translate.

Książka jest zbiorem krótkich wydarzeń z życia bohatera. Ukazuje życie palestyńskich Arabów, bardzo różne od życia Żydów, których są sąsiadami.
W moim odczuciu książka jest przede wszystkim smutna, pokazuje pewien rodzaj beznadziei i rozdarcia.
Niestety miałem wobec niej większe oczekiwania.

Tłumaczenie jest momentami nieudolne, sprawia wrażenie wyplutego w Google Translate.

Podchodziłam do tej książki dość sceptycznie nastawiona, ale ostatecznie pozytywnie mnie ona zaskoczyła. Czyta się ją szybko, choć niekoniecznie lekko. Sayed Kashua porusza w niej bowiem dość trudne i ciężkie tematy, takie jak przystosowanie się do danego miejsca, wygórowane oczekiwania innych czy po prostu zwyczajne zagadnienia polityczne i religijne.

Autor opisuje wszystkie zwyczajne i niezwyczajne wydarzenia z perspektywy Araba żyjącego w Izraelu. Nasz bohater próbuje wyglądać i zachowywać się jak Żyd, ponieważ uważa, że oni mają lepiej. Czy mu się to uda? Co na to jego rodzina? Jak wyglądają jego relacje z innymi członkami społeczeństwa?

Ciekawa, ale również miejscami zabawna i irytująca pozycja. Dużo fragmentów dotyczy zwyczajnej codzienności, z której możemy jednak wyłapać pewne charakterystyczne elementy tamtejszej ludności. Mnie urzekła postać schorowanej babci pojawiającej się już w pierwszym rozdziale. Autor zaczyna opisywanie zdarzeń od okresu dorastania a z każdą stroną sam staje się coraz starszy. To nie była żadna wybitna pozycja, ale nie żałuję, że ją przeczytałam.

Książka przeczytana w ramach akcji #bookiswiata organizowanej przez Olę z Book z Tobą.

Podchodziłam do tej książki dość sceptycznie nastawiona, ale ostatecznie pozytywnie mnie ona zaskoczyła. Czyta się ją szybko, choć niekoniecznie lekko. Sayed Kashua porusza w niej bowiem dość trudne i ciężkie tematy, takie jak przystosowanie się do danego miejsca, wygórowane oczekiwania innych czy po prostu zwyczajne zagadnienia polityczne i religijne.

Autor opisuje...

Ciekawa, momentami zabawna historia chłopca, który wychował się w towarzystwie żydów. Ta historia dała mi to, czego od niej oczekiwałam, czyli wejścia i bliższego poznania życia muzłumańskiej rodziny opowiedzianej nie ze strony nieszczęścia, ani po to żeby pokazać problem danego społeczeństwa, tylko po to, żeby faktycznie przedstawić ich życie takim jakim jest...

Ciekawa, momentami zabawna historia chłopca, który wychował się w towarzystwie żydów. Ta historia dała mi to, czego od niej oczekiwałam, czyli wejścia i bliższego poznania życia muzłumańskiej rodziny opowiedzianej nie ze strony nieszczęścia, ani po to żeby pokazać problem danego społeczeństwa, tylko po to, żeby faktycznie przedstawić ich życie takim jakim jest...

Ciekawa narracja, wraz z upływem lat i dojrzewaniem główny bohater zmienia język i styl wypowiedzi. Od dziecięcych wspomnień przedstawianymi krótkimi zdaniami do rozbudowanej wielowątkowości. Momentami mam wrażenie,że tłumacz zastosował metodę kopiuj-wklej do wujka googla i tłumacz na polski. Zdarzają się zdania tak nie logicznie skonstruowane, że ciężko się czyta. Mimo to polecam.

Ciekawa narracja, wraz z upływem lat i dojrzewaniem główny bohater zmienia język i styl wypowiedzi. Od dziecięcych wspomnień przedstawianymi krótkimi zdaniami do rozbudowanej wielowątkowości. Momentami mam wrażenie,że tłumacz zastosował metodę kopiuj-wklej do wujka googla i tłumacz na polski. Zdarzają się zdania tak nie logicznie skonstruowane, że ciężko się czyta. Mimo to...

Dosyć osobliwy zbiór osobistych wspomnień autora o życiu Araba w cieniu Izraela. Nie jest dziwnym, że niektórych rażą opisy i historie tu przedstawione. Czy można jednak osądzać człowieka za ukrywanie swojego pochodzenia gdy udawanie kogoś innego sprawia, że codzienne życie jest mniej uciążliwe? Dlatego autor bez ogródek pisze, to co inni myślą, że bycie Żydem jest "lepsze" - niezwiązane z ciągłymi kontrolami, szansą na lepszą pracę, zarobki, przyszłość. Jak często my sami wstydzimy się zachowań swoich rodaków...

Dosyć osobliwy zbiór osobistych wspomnień autora o życiu Araba w cieniu Izraela. Nie jest dziwnym, że niektórych rażą opisy i historie tu przedstawione. Czy można jednak osądzać człowieka za ukrywanie swojego pochodzenia gdy udawanie kogoś innego sprawia, że codzienne życie jest mniej uciążliwe? Dlatego autor bez ogródek pisze, to co inni myślą, że bycie Żydem jest...

Swietne

Swietne

Bardzo dobra książka i oby więcej takich. Pewnie są tacy, którzy wychodzą z założenia, że przeciętny polski czytelnik może nie zrozumieć tej książki (odległej kulturowo od polskich realiów, ale czy na pewno...?) i oburzyć się, że w jego mniemaniu autor trzyma się którejś ze stron, mniej lub bardziej ją wychwalając. Nic bardziej mylnego.
Takich książek w Polsce powinno być więcej, by i polscy czytelnicy mogli porównać swoje wątpliwości i utemperować swoje uprzedzenia.
Polecam!

Bardzo dobra książka i oby więcej takich. Pewnie są tacy, którzy wychodzą z założenia, że przeciętny polski czytelnik może nie zrozumieć tej książki (odległej kulturowo od polskich realiów, ale czy na pewno...?) i oburzyć się, że w jego mniemaniu autor trzyma się którejś ze stron, mniej lub bardziej ją wychwalając. Nic bardziej mylnego.
Takich książek w Polsce powinno być...

Dziwna, a nawet lekko szokująca książka najbardziej poczytnego pisarza w Izraelu.
Autor przedstawia swoje dzieciństwo i okres szkolno-studencki, jasno dając do zrozumienia, że świat żydowski bardziej go fascynuje od tradycyjnego życia izraelskich Arabów.
Dla mnie, osoby całkowicie zafascynowanej Arabami i raczej antysyjonisty, ciężko czytało się peany ku czci zamerykanizowanych Izrealczyków.
Styl pisania dobry, humoru sporo, ale książki tej nie wydawałbym w Polsce, bo jeszcze pogłębi ogólną niechęć Polaków do wszystkiego co arabskie.
3/5

Dziwna, a nawet lekko szokująca książka najbardziej poczytnego pisarza w Izraelu.
Autor przedstawia swoje dzieciństwo i okres szkolno-studencki, jasno dając do zrozumienia, że świat żydowski bardziej go fascynuje od tradycyjnego życia izraelskich Arabów.
Dla mnie, osoby całkowicie zafascynowanej Arabami i raczej antysyjonisty, ciężko czytało się peany ku czci...