Ota Pavel, który znany jest polskim czytelnikom z cudownej "Śmierci pięknych saren", zajmował się przede wszystkim pisaniem o sporcie. W książce wydanej w autorskiej serii Stehlik Mariusza Szczygła mamy do czynienia głównie z tradycyjnymi opowieściami o sportowcach (m.in. legendarnym biegaczu Emilu Zátopku), które pokazują jak dzięki przezwyciężaniu własnych słabości i życiowych trudności bohaterowie doszli do sukcesów. W taką formułę wpisana jest z grubsza także tytułowa "Bajka o Rašce". Tyle że całkowicie odrzuca ona realizm sprawozdania sportowego i posługuje się językiem bajki. Otrzymujemy więc reportaż, który jest zaprzeczeniem samego siebie. Fakty i rzeczowość zastępują tu fantazja i cudowność. Ota Pavel pisał "Bajkę o Rašce" pogrążony w chorobie psychicznej, traktując literaturę jako rodzaj autoterapii. Wychodząc od historii czeskiego skoczka narciarskiego Jiříego Raški, opowiedział także o zmaganiach ze swoim bólem, umniejszając go i pokonując, poprzez pogodne przesłanie, że koniec końców liczy się jasna strona życia. I właśnie w tym, że mówiąc o sporcie Ota Pavel opowiada także o wielu innych sprawach, o życiu i świecie po prostu (i to w niekonwencjonalny sposób), tkwi siła i urok "Bajki o Rašce".

Ota Pavel, który znany jest polskim czytelnikom z cudownej "Śmierci pięknych saren", zajmował się przede wszystkim pisaniem o sporcie. W książce wydanej w autorskiej serii Stehlik Mariusza Szczygła mamy do czynienia głównie z tradycyjnymi opowieściami o sportowcach (m.in. legendarnym biegaczu Emilu Zátopku), które pokazują jak dzięki przezwyciężaniu własnych słabości i...