Białe zwierzęta są bardzo często głuche Ivana Myšková 6,8
ocenił(a) na 615 tyg. temu Jest to zbiór opowiadań nietypowych i przewrotnych. Mi w pamięci najbardziej zapadły dwa: jedno opowiadało o rodzinie, która wprowadziła się do nowego domu, a razem z nimi ich pies staruszek. Dla żony to przyjaciel rodziny, dla męża coraz większe obciążenie.
A drugie z opowiadań było o kobiecie, która snuje fantazję o tym, by stanąć nago w oknie, bo jej partner nie pozwala jej nawet chodzić nago po domu. I kiedy dochodzi do spełnienia tej jej zachcianki, przytrafia się tez pewien wypadek. Ale czy na pewno czy to jednak wyobraźnia?
I cały ten zbiór jest taką wejściem w umysły bohaterów i przedstawieniu ich światów wewnętrznych w sposób, który jest jednocześnie zabawny, trochę przerażający i poruszający.
Autorka bada tematy takie jak samotność, alienacja, komunikacja (a raczej jej brak) oraz egzystencjalne lęki.
Długość tych tekstów jest różna – dosłownie 3-4 stron po takie zajmujące około pół godziny.
Ze wszystkich było tylko jedno, które w połowie przeskoczyłam, bo kompletnie wątek mi nie pasował, a jak na taki zbiór myślę, że to przyzwoity wynik.
Ach, zapomniałabym wspomnieć o jednej z tych króciutkich form – opowiadanie o kobiecie, która na spacer wyprowadza żabę było przecudowne.