Bardzo nierówna książka. Josh wciąż pijany albo na kacu, osobowość niemająca większych przemyśleń, planów ani sensu egzystencji. Chyba że chodzi o zdobycie wódki.
Jack najpierw przedstawiany jako ideał, rozważny, zdystansowany do pracy, spokojny... Nagle ni z gruchy ni z pietruchy uzależnia się tak bardzo od koksu, że już sam nie wie czy Josha kocha czy nienawidzi. Aż w końcu tak mu w krótkim czasie crack zubożył mózg, że postanawia pozbyć się Josha. A Josh zamiast pokazać choć raz, że potrafi o kogoś zawalczyć, ze mu na czymś albo na kimś zależy kwituje to krotko: Musze się wyprowadzić, tylko gdzie? Na końcu książki popełnia samobójstwo ot tak...
Nie lubię szukać sensu w książce która go nie ma. Nie chodzi mi tutaj o dodawanie do tego "dzieła" głębokich przemyśleń, nadmiaru emocji bohaterów czy kilkunastu stron filozoficznych rozważań Josha i Jacka na temat sensu/bezsensu ich życia.
Dla mnie ta książka to tylko wódka i lateksowe stroje narcystycznego alkoholika oraz narkotyczna schizofrenia pasywno-agresywnej męskiej prostytutki.
Plus za okładkę.

Bardzo nierówna książka. Josh wciąż pijany albo na kacu, osobowość niemająca większych przemyśleń, planów ani sensu egzystencji. Chyba że chodzi o zdobycie wódki.
Jack najpierw przedstawiany jako ideał, rozważny, zdystansowany do pracy, spokojny... Nagle ni z gruchy ni z pietruchy uzależnia się tak bardzo od koksu, że już sam nie wie czy Josha kocha czy nienawidzi. Aż w...