Bardzo dobra powieść, przedstawiająca panoramiczne spojrzenie na sytuację mieszkańców okolic Hirosimy po zrzuceniu na niej bomby jądrowej, gdy wojna jest już przegrana, choć nikt tego nie przyznaje. Całość przedstawiona w postaci szeregu przeplatających się pamiętników, gdzie możemy poczytać zarówno o tym jak bohater przedziera się poprzez zrujnowane miasto patrząc na trupy płynące z brzegiem rzeki jak i o tym jakie jedzenie gospodyni domowa zdobywała z trudem dla swojej rodziny w czasach powszechnego niedostatku. Tu poczytamy relację lekarza, tam próby załatwienia furgonu węgla w rozprężającym się społeczeństwie. Mistrzowskie opisy, pełne znakomitych porównań i nastrojowych scen.

Jedynym zastrzeżeniem jest forma: nie sprawdzałem lecz nieomal pewien jestem, że pierwotnie powieść ukazywała się w jakimś periodyku. Sporo rozdziałów zaczyna się mniej więcej tak: "tego dnia zbliżało się święto takie i takie; wieczorem bohater usiadł i zaczął ponownie wypełniać swój pamiętnik" - i tu następuje przeskok do właściwej narracji. Napięcie jest również nieco nierówno rozłożone: najwięcej dantejskich, pamiętnych scen mamy na początku i po środku. Są to jednak znikome zastrzeżenia, całość zaś jest w ścisłej czołówce współczesnej japońskiej literatury, jaką miałem okazję czytać. Polecam.

Bardzo dobra powieść, przedstawiająca panoramiczne spojrzenie na sytuację mieszkańców okolic Hirosimy po zrzuceniu na niej bomby jądrowej, gdy wojna jest już przegrana, choć nikt tego nie przyznaje. Całość przedstawiona w postaci szeregu przeplatających się pamiętników, gdzie możemy poczytać zarówno o tym jak bohater przedziera się poprzez zrujnowane miasto patrząc na trupy...