Dobra, ciekawie napisana i dobrze czytająca się książka. Druga z cyklu o detektywie Diamondzie, który nomen omen jest już tylko detektywem w cywilu, choć nie stracił nic ze swojej zawodowej dociekliwości i empatii. Szybka i dobrze zbudowana akcja, angielski humor dają gwarancję naprawdę przyjemnej lektury.

Dobra, ciekawie napisana i dobrze czytająca się książka. Druga z cyklu o detektywie Diamondzie, który nomen omen jest już tylko detektywem w cywilu, choć nie stracił nic ze swojej zawodowej dociekliwości i empatii. Szybka i dobrze zbudowana akcja, angielski humor dają gwarancję naprawdę przyjemnej lektury.

Tym razem trochę słabiej ,ale i tak sięgnę po kolejną część .
Diamond pracuje jako ochroniarz w Harrodsie ,gdzie na jego zmianie zostaje znaleziona dziewczynka.
Niestety Diamond przez to traci prace ,ale nie byłby sobą gdyby nie zainteresował się losem dziewczynki, gdyż niestety nikt się po nią nie zgłasza.
Trochę przeszedł i nawet sporo podróżował prowadząc śledztwo .
Książkę polecam tym którzy lubią dobry kryminał ,bez rozlewu krwi :-) .

Tym razem trochę słabiej ,ale i tak sięgnę po kolejną część .
Diamond pracuje jako ochroniarz w Harrodsie ,gdzie na jego zmianie zostaje znaleziona dziewczynka.
Niestety Diamond przez to traci prace ,ale nie byłby sobą gdyby nie zainteresował się losem dziewczynki, gdyż niestety nikt się po nią nie zgłasza.
Trochę przeszedł i nawet sporo podróżował prowadząc śledztwo...

To moje drugie spotkanie z detektywem Diamondem (wcześniej był "Powrót detektywa Diamonda"). Tym razem nie tak nudno i dlatego aż 7 gwiazdek na wyrost. Książka w starym stylu (napisana w 1992). Trochę błędów logicznych w fabule, ale czyta się dobrze i szybko - wciąga (i to jest decydująca różnica do poprzedniej). Mimo to daruję sobie pozostałe dwie części. Po prostu jest dużo lepszych książek do poczytania w kolejce. Ale generalnie polecam mało wymagającym fanom kryminałów.

To moje drugie spotkanie z detektywem Diamondem (wcześniej był "Powrót detektywa Diamonda"). Tym razem nie tak nudno i dlatego aż 7 gwiazdek na wyrost. Książka w starym stylu (napisana w 1992). Trochę błędów logicznych w fabule, ale czyta się dobrze i szybko - wciąga (i to jest decydująca różnica do poprzedniej). Mimo to daruję sobie pozostałe dwie części. Po prostu jest...

Nasz bohater został zwolniony z policji za pobicie podejrzanego. Gliniarz źle się czuje jako bezrobotny. Nie lepiej też jako ochroniarz w Harrodsie. Tu na nic się zda jego sztuka dedukcji. Zwłaszcza gdy w nocy rozlega się alarm, stawiając na nogi londyńską policję. Czyżby strażnik Diamond wpuścił terrorystę lub włamywacza? Nie – po prostu nie zauważył małej dziewczynki. Dziewczynki, której nikt nie szuka, która nie mówi, tylko rysuje dziwne symbole. Intuicja podpowiada, że za tajemniczym porzuceniem dziecka kryje się coś więcej. Zwłaszcza kiedy dziewczynka znika. Mężczyzna rozpoczyna własne nieoficjalne śledztwo, które zawiedzie go na dwa kontynenty i w świat wielkich afer.

Wyrafinowanie – słowo, którym określam powieść Lovesey’a. Mamy do czynienia z akcją rodem z thrillera lub nawet pogranicza horroru – tajemnicza dziewczynka rysująca dziwne symbole, skrywająca jakiś sekret. Jakby tego było mało, pole do popisu Diamonda jest nieco ograniczone – w końcu został on zwolniony, pracuje teraz jako ochroniarz. Żadna praca nie hańbi, jednakże nasz detektyw nie jest zadowolony z obecnego stanowiska. Postanawia zatem szukać wrażeń i znajduje je w dość nietypowych miejscach. Jego kroki zdają się być nieprze-widywalne, podobnie jak i ludzi, którzy są powiązani z dziewczynką. Ponadto – świat wielkich afer to nie jest dobre miejsce dla poczciwego Diamonda (i jego brytysjkiego dupska). Jego intuicja jest jak zawsze wielce przydatna. Może ocali go, zanim będzie za późno.

Drugi tom poczynań detektywa jest tylko podkreśleniem talentu Petera Lovesey’a. Z zapartym tchem śledzi się kolejne kroki bohatera, któremu nie raz zdaża się nieźle wpaść. Wyrafinowany humor pisarza dodaje smaczku całej powieści, nie ma więc na co czekać, lecz jak najszybciej zacząć czytać.

Nasz bohater został zwolniony z policji za pobicie podejrzanego. Gliniarz źle się czuje jako bezrobotny. Nie lepiej też jako ochroniarz w Harrodsie. Tu na nic się zda jego sztuka dedukcji. Zwłaszcza gdy w nocy rozlega się alarm, stawiając na nogi londyńską policję. Czyżby strażnik Diamond wpuścił terrorystę lub włamywacza? Nie – po prostu nie zauważył małej dziewczynki....

Chociaż fabula rozkręca się powoli to książkę przyjemnie się czyta. Dodatkowym plusem jest niebanalna fabuła.

Chociaż fabula rozkręca się powoli to książkę przyjemnie się czyta. Dodatkowym plusem jest niebanalna fabuła.

Dobrze się czytało, solidna książka ale bez fajerwerków.

Dobrze się czytało, solidna książka ale bez fajerwerków.

Kolejna część perypetii detektywa Diamonda ,od początku coś się dzieje ,powoli ale dzieje,przeczytałam książkę z większą przyjemnością niż tom 1,wciągnęła mnie a to już coś co daje jej dużego plusa...



>20/52<

Kolejna część perypetii detektywa Diamonda ,od początku coś się dzieje ,powoli ale dzieje,przeczytałam książkę z większą przyjemnością niż tom 1,wciągnęła mnie a to już coś co daje jej dużego plusa...



>20/52<

Mała japońska dziewczynka, która urzekła byłego nadinspektora Diamonda to jedna z najważniejszych postaci drugiego tomu serii. Jestem bardzo na tak i zaraz biegnę po następne części.

Mała japońska dziewczynka, która urzekła byłego nadinspektora Diamonda to jedna z najważniejszych postaci drugiego tomu serii. Jestem bardzo na tak i zaraz biegnę po następne części.

Fajna. Dobrze się czyta.
Myślę, że mogłaby zostać zekranizowany z wielkim sukcesem - ma empatycznego bohatera, dużo się dzieje, dialogi są często zabawne - czasem troszeczkę złośliwe.

Fajna. Dobrze się czyta.
Myślę, że mogłaby zostać zekranizowany z wielkim sukcesem - ma empatycznego bohatera, dużo się dzieje, dialogi są często zabawne - czasem troszeczkę złośliwe.

Trochę mnie znudziła pokręcona fabuła, chyba że czytałam mało uważnie i Trochę gubiłam wątek.

Trochę mnie znudziła pokręcona fabuła, chyba że czytałam mało uważnie i Trochę gubiłam wątek.