Bardzo mocna powieść o nędzy, miłości, zawiści, nienawiści, głupocie wsi polskiej w latach powojennych napisana twardym, chłopskim językiem. Kawał dobrej literatury, chociaż na pewno nie relaksującej.

Bardzo mocna powieść o nędzy, miłości, zawiści, nienawiści, głupocie wsi polskiej w latach powojennych napisana twardym, chłopskim językiem. Kawał dobrej literatury, chociaż na pewno nie relaksującej.

Niebanalna narracja, potok myślowy Katarzyny Małomównej, czasem męczył mnie. Główna bohaterka, córka wioskowej dziwki, sama wykorzystywana od najmłodszych lat, dzięki Prezesowi, ciężkiej pracy - zaczyna się dorabiać. Motorem jej działań jest jej syn, "to dla ciebie synu, serce moje". Zapomina się w tym dorobku, nie liczy się z nikim i niczym, ale też nikt nie liczy się z nią... .

Niebanalna narracja, potok myślowy Katarzyny Małomównej, czasem męczył mnie. Główna bohaterka, córka wioskowej dziwki, sama wykorzystywana od najmłodszych lat, dzięki Prezesowi, ciężkiej pracy - zaczyna się dorabiać. Motorem jej działań jest jej syn, "to dla ciebie synu, serce moje". Zapomina się w tym dorobku, nie liczy się z nikim i niczym, ale też nikt nie liczy się z...

Absolutnie mój numer jeden ostatnich lat. Autorka z precyzją godną mikrochirurga, ale i niezwykłą wrażliwością zagląda w najgłębsze zakamarki ludzkich dusz i serc – dusz mieszkańców polskiej powojennej wsi. I dostrzega tam całe spektrum emocji. Książka, którą rzeczywiście czyta się całym sobą, która przenika aż do szpiku. Mocna, miejscami wręcz wstrząsająca, boleśnie prawdziwa. Chylę czoła dla Autorki za maestrię języka. Styl niezwykły i niepodobny do nikogo.

Absolutnie mój numer jeden ostatnich lat. Autorka z precyzją godną mikrochirurga, ale i niezwykłą wrażliwością zagląda w najgłębsze zakamarki ludzkich dusz i serc – dusz mieszkańców polskiej powojennej wsi. I dostrzega tam całe spektrum emocji. Książka, którą rzeczywiście czyta się całym sobą, która przenika aż do szpiku. Mocna, miejscami wręcz wstrząsająca, boleśnie...

Szczypta Reymonta doprawiona odrobiną Szczerka i Kopińskiej. A cała reszta to już najsamiejsza Ostrowska, ta poznana w prehistorii ("Co słychać...") i pokochana za brawurowe zgłębianie ludzkiej psychiki oraz kreowanie niejednoznacznych postaci. Choć nie do końca kupuję stworzony w tej powieści świat, jestem pod wielkim wrażeniem.

Szczypta Reymonta doprawiona odrobiną Szczerka i Kopińskiej. A cała reszta to już najsamiejsza Ostrowska, ta poznana w prehistorii ("Co słychać...") i pokochana za brawurowe zgłębianie ludzkiej psychiki oraz kreowanie niejednoznacznych postaci. Choć nie do końca kupuję stworzony w tej powieści świat, jestem pod wielkim wrażeniem.

Niesamowita powieść. Wciągająca, brutalna, nie dająca spokoju na długo po skończeniu. Jedna z tych, do których chce się wracać, by z każdym przeczytaniem wyciągać z nich jeszcze więcej.

Niesamowita powieść. Wciągająca, brutalna, nie dająca spokoju na długo po skończeniu. Jedna z tych, do których chce się wracać, by z każdym przeczytaniem wyciągać z nich jeszcze więcej.

" Przysięgam ci synu , że zbuduję ci pałac , i przysięgam , że będziesz żył jak pan , a twoje ręce pozostaną białe , bo nie dam im stwardnieć w odciskach . I będziesz najśliczniejszy , najmądrzejszy , najbogatszy , gdyż ty nawet nie wiesz , synu , jaka potrafię być silna . "

Każda matka chce dla swoich dzieci jak najlepiej , tylko co to właściwie znaczy ? Czy tak jak bohaterka książki '' Owoc żywota twego '' i autorka powyższego stwierdzenia , chce stworzyć swemu synowi niebo na ziemi ? Kogo wychowa w ten sposób ? i co sprawiło w jej życiu że coś takiego obiecała synowi . ? Katarzyna Małomówna , bo to ona składa tę przysięgę swojemu synowi Jankowi i to jej oczami oglądamy wieś Zasławie . Katarzyna dzieciństwo miała naprawdę paskudne . Jako dwunastolatka oddana do posługi za przysłowiową miskę zupy , bogaczowi jest traktowana gorzej jak zwierzę . Codzienne gwałty , bicie i upokarzanie jest na porządku dziennym . Wydana w końcu za mąż za pijaka , postanawia że jej jedyna radość , jej syneczek , najukochańszy Janeczek , będzie miał wszystko , nie zbędzie mu nawet przysłowiowego ptasiego mleka . Całe więc swoje życie temu poświęca . Jej przemiana postępuje wraz z obrastaniem w '' bogactwo '' . Staje się coraz bardziej chciwa , pazerna , nieludzka . Dla zrealizowania swojego celu nie cofnie się już przed niczym . A co na to opływający w luksusy Janek ? Chłopak nie chce zrozumieć postępowania rodzicielki , nie podoba mu się ono . W końcu mówi coś co mnie aż przytkało , mówi '' Ze wszystkich ludzi na całym świecie ciebie , matka , nienawidzę najbardziej . " . Co czuje matka słysząc takie słowa od swojego oczka w głowie ? Od osoby którą kocha najbardziej na świecie ? . Książka jest wstrząsająca . Niesamowita , w mojej ocenie warta najwyższej oceny . To książka z gatunku tych co to '' ryją beret '' jak mawia '' owoc żywota mego ''....Trudna i nie dla każdego . Ciężko się ją czyta , ciężko '' przebywać '' w takiej wsi , między takimi ludźmi .

" Przysięgam ci synu , że zbuduję ci pałac , i przysięgam , że będziesz żył jak pan , a twoje ręce pozostaną białe , bo nie dam im stwardnieć w odciskach . I będziesz najśliczniejszy , najmądrzejszy , najbogatszy , gdyż ty nawet nie wiesz , synu , jaka potrafię być silna . "

Każda matka chce dla swoich dzieci jak najlepiej , tylko co to właściwie znaczy ? Czy tak jak...

Surowa, szczera, ludzka natura.

Surowa, szczera, ludzka natura.

Moja pozycja numer jeden tej autorki, i dowód na jej mistrzostwo, Język jakim pisze powoduje, że ja czuję , ze to mówią ludzie z głębokiej prowincji , w czasach wojny i tuz po. Dla mnie mistrzostwo.
Pozycja na poły naturalistyczna ( ja lubię Zolę),dla niektórych to mocna i przygnębiająca lektura. Dla mnie uczta literacka - unikat na naszym rynku wydawniczym, a dla mnie autorka mimo licznych nagród i tak niedoceniona.

Moja pozycja numer jeden tej autorki, i dowód na jej mistrzostwo, Język jakim pisze powoduje, że ja czuję , ze to mówią ludzie z głębokiej prowincji , w czasach wojny i tuz po. Dla mnie mistrzostwo.
Pozycja na poły naturalistyczna ( ja lubię Zolę),dla niektórych to mocna i przygnębiająca lektura. Dla mnie uczta literacka - unikat na naszym rynku wydawniczym, a dla mnie...

wspaniała

wspaniała

Wieś polska, sielska, anielska? Niekoniecznie...
Gdzie gość w dom, Bóg w dom? Nie do końca...

Paskudnie okrutna książka, o paskudnych, przewrotnych ludzkich charakterach.

Wieś polska, sielska, anielska? Niekoniecznie...
Gdzie gość w dom, Bóg w dom? Nie do końca...

Paskudnie okrutna książka, o paskudnych, przewrotnych ludzkich charakterach.