Jeżeli drogi Czytelniku zabierasz się za książkę, żeby ją porównać z filmem, zawiedziesz się. Książka i film mają rzeczywiście wspólny mianownik, ale opowieść prowadzona jest w zupełnie różny sposób. Innymi słowy - kultowy film Lyncha bazuje na motywach. Luźno.

Książka jest dużo bardziej romantyczna, mniej brutalna, bardziej realna. Sailora i Luly nie gonią demony przeszłości. Oni chcą znaleźć swoje miejsce na ziemi, chcą uchronić swoją miłość przed światem. Ogromna siła książki leży w dialogach - dzięki nim bohaterowie się tak naprawdę poznają, a my ich. Rozmawiają o sprawach ważnych i takich zupełnie błahych, ale czasem ważniejsze jest JAK do siebie mówią, a nie CO. Typowo 'przegadana' książka w najlepszym stylu. Konfrontacja pięknej, czystej miłości z brutalnym i wymagającym światem wokół. Jak daleko uda im się uciec, zanim proza życia ich dopadnie? Zanim szara rzeczywistość da o sobie znać? Jak długo uda im się pozostawać w błogostanie zakochania? Udźwigną ciężar konsekwencji swoich wyborów opierając się tylko (aż?) na wzajemnej miłości?

W 100% zgadzam się, że jest to współczesna opowieść o Romeo i Julii - bez ckliwości, ale z pożądaniem i papierosem w roli głównej.

Jeżeli drogi Czytelniku zabierasz się za książkę, żeby ją porównać z filmem, zawiedziesz się. Książka i film mają rzeczywiście wspólny mianownik, ale opowieść prowadzona jest w zupełnie różny sposób. Innymi słowy - kultowy film Lyncha bazuje na motywach. Luźno.

Książka jest dużo bardziej romantyczna, mniej brutalna, bardziej realna. Sailora i Luly nie gonią demony...