Książka, która ryje beret. Zabierałem się do niej od lat, teraz też, jak pies do jeża. Dopiero perspektywa rychłego terminu zwrotu do biblioteki zmusiła mnie do przeczytania, bo wiedziałem, że następnej szansy może "... pomarańcza" nie dostać. I wsiąkłem. Czytałem wersję "R" (czyli z rusycyzmami, ale mam wrażenie, że aktualniejsza mimo wszystko byłaby wersja "A", z anglicyzmami: w końcu mamy walle, szerowanie, fejsy, kołczing, branding i tak dalej). Pierwsza rzecz: należy przeczytać również posłowie tłumacza (R. Stillera). Wtedy odbiór jest pełniejszy, wtedy wiemy, co spieprzył Kubrick i wiemy, kim w istocie był Burgess. Niektórzy mogą również z posłowia dowiedzieć się, że sf to nie tylko roboty, świetlne miecze i podróże w czasie :-)

Dystopijna wizja pełnego bezsensownej przemocy świata. 15-letni Alex, bywalec domów poprawczych, dokonuje z koleżkami napadów, z których jeden kończy się śmiercią staruszki. Skazany na długoletnie więzienie, ma szansę odkupić swoje winy poddając się forsowanej przez ministerstwo spraw wewnętrznych terapii tzw. techniką Ludovycka. Terapia jest koszmarem, a jej efekt to organiczne obrzydzenie agresją i przemocą - na samą myśl o tym Alex dostaje mdłości i odczuwa przymus czynienia dobra. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie okazało się, że powrót do świata "normalności" i tak jest niemożliwy. Powyższy opis to mniej więcej tak, jakby opisać sagę "Gwiezdne wojny": walka ciemnej i jasnej strony mocy na różnych planetach, w której występuje księżniczka, kosmiczny wagabunda, czarny charakter i dwa roboty. Bo "...pomarańcza" to książka trochę o pozbawianiu człowieka możliwości wyboru i wolnej woli; o brudnych politykach wpychających swoje łapska wszędzie tam, gdzie zwęszą dobry interes i o tym, że człowiek jest zły. Oraz fantastyczny eksperyment lingwistyczny (sztuczny slang "nadsat", stworzony przez Burgessa), gdzie tłumacza należy postawić na piedestale może nie razem z autorem, ale naprawdę niedaleko niego. Polecam. Zastanawialiście się kiedyś, skąd Myslovitz wziął do jednego ze swoich albumów nazwę Korova Milky Bar? A grupa Moloko? Tak, to z "Mechanicznej pomarańczy". I nie tylko to...

Książka, która ryje beret. Zabierałem się do niej od lat, teraz też, jak pies do jeża. Dopiero perspektywa rychłego terminu zwrotu do biblioteki zmusiła mnie do przeczytania, bo wiedziałem, że następnej szansy może "... pomarańcza" nie dostać. I wsiąkłem. Czytałem wersję "R" (czyli z rusycyzmami, ale mam wrażenie, że aktualniejsza mimo wszystko byłaby wersja "A",...