Męczyłam się z tym zbiorem opowiadań długo, bo jest on niestety strasznie wtórny względem wcześniejszych "Kronik marsjańskich" tego samego autora. Co dziwniejsze, styl pisarza był w "Człowieku.." dużo gorszy niż w "Kronikach..."; miejscami zebrane tu teksty powiewały mi wręcz pretensjonalnością. Nie wiem, co się stało Bradbury'emu - może ta książka została po prostu napisana w zbyt krótkim okresie czasu. W dodatku zdecydowana większość opowiadań była niesamowicie przewidywalna, a kilka naprawdę dobrych pomysłów zostało zwyczajnie zmarnowanych (np. "Przybysz").

Nie zmienia to jednak faktu, że da się tu znaleźć parę naprawdę dobrych tekstów. Najlepszym opowiadaniem jest bez dwóch zdań "Kalejdoskop", polecam też "Długi deszcz" czy "Człowieka". Ogólnie rzecz biorąc, najciekawsze teksty są umieszczone na samym początku zbiorku, przez co czytelnik nastawia się na znacznie lepszą całość, a potem niestety musi zmuszać się do dokończenia książki.

Zdecydowanie nie polecam na pierwszy kontakt z Bradburym, sięgnijcie lepiej po "Kroniki..." albo "Fahrenheita".

Męczyłam się z tym zbiorem opowiadań długo, bo jest on niestety strasznie wtórny względem wcześniejszych "Kronik marsjańskich" tego samego autora. Co dziwniejsze, styl pisarza był w "Człowieku.." dużo gorszy niż w "Kronikach..."; miejscami zebrane tu teksty powiewały mi wręcz pretensjonalnością. Nie wiem, co się stało Bradbury'emu - może ta książka została po prostu...