Nie bez kozery jest porównywana do Alicji w Krainie Czarów, bo wymaga zostawienia rzeczywistości i jej racjonalności. Książka, mimo podejmowych pośrednik trudnych tematów, jest lekka i czarująca.

Nie bez kozery jest porównywana do Alicji w Krainie Czarów, bo wymaga zostawienia rzeczywistości i jej racjonalności. Książka, mimo podejmowych pośrednik trudnych tematów, jest lekka i czarująca.

Cudowna ! Czytałam ja gdy odkrywałam świat absurdu i surrealizmu ! Czytałam fragmenty kilkakrotnie pod rząd. Uwielbiam 🤍 ale tylko dla miłośników tego gatunku

Cudowna ! Czytałam ja gdy odkrywałam świat absurdu i surrealizmu ! Czytałam fragmenty kilkakrotnie pod rząd. Uwielbiam 🤍 ale tylko dla miłośników tego gatunku

Piękna zabawa językowa. Perełka!

Piękna zabawa językowa. Perełka!

Książka o małej dziewczynce, która zadaje kłam stereotypowi dziewczynki w literaturze. Tytułowa księżniczka nie ma w sobie nic z grzecznej, dobrze wychowanej panienki, jaka przeistoczy się później w dobrą matkę i żonę. Wręcz przeciwnie, Angina jest panną roztropną, ale i mającą własne zdanie, stawiającą na swoim i dokładnie mówiącą czego chce. Bez żadnego problemu porusza tematy, które "małych dziewczynek" obchodzić nie powinny.

Książka jest ciekawą zabawą z konwencją, nie pozbawianą typowego dla autora czarnego humoru. Nieco groteskowa, czasem zupełnie odrealniona, jest krzywym zwierciadłem rzeczywistości. Dla miłośników pisarza, jest to pozycja obowiązkowa.

Książka o małej dziewczynce, która zadaje kłam stereotypowi dziewczynki w literaturze. Tytułowa księżniczka nie ma w sobie nic z grzecznej, dobrze wychowanej panienki, jaka przeistoczy się później w dobrą matkę i żonę. Wręcz przeciwnie, Angina jest panną roztropną, ale i mającą własne zdanie, stawiającą na swoim i dokładnie mówiącą czego chce. Bez żadnego problemu porusza...

Jedna z moich ulubionych książek. Przenosi nas w świat absurdalnych, abstrakcyjnych, ale zarazem niezwykle ciekawych wydarzeń i postaci. To, co dzieje się w naszej głowie podczas czytania, można porównać do jednego z tych snów, kiedy po przebudzeniu stwierdzamy: "ale mi się głupoty śniły". Literatura wyjątkowa, nie dla każdego. Fascynująca odskocznia od powieści, w których wszystko ma swój sens, i układa się w całość. Dla mnie dzieło wybitne. Polecam

"Rzeczywistość objawia się na ostatniej kartce chyba tylko po to, byśmy mogli docenić kruche piękno tego, co nią nie jest"

Agnieszka Taborska, fragment przedmowy do książki

Jedna z moich ulubionych książek. Przenosi nas w świat absurdalnych, abstrakcyjnych, ale zarazem niezwykle ciekawych wydarzeń i postaci. To, co dzieje się w naszej głowie podczas czytania, można porównać do jednego z tych snów, kiedy po przebudzeniu stwierdzamy: "ale mi się głupoty śniły". Literatura wyjątkowa, nie dla każdego. Fascynująca odskocznia od powieści, w których...

Moją opinię o Toporze znajdziecie przy książce "Bal na ugorze". Księżniczka Angina jest drugim z wyjątków - zarazem jedyną wzruszającą książką Topora. Trudno o niej cokolwiek napisać - paradoksalna, poruszająca. To trzeba przeczytać.

Moją opinię o Toporze znajdziecie przy książce "Bal na ugorze". Księżniczka Angina jest drugim z wyjątków - zarazem jedyną wzruszającą książką Topora. Trudno o niej cokolwiek napisać - paradoksalna, poruszająca. To trzeba przeczytać.

Bardzo sympatyczna, pobudzająca wyobraźnię książka. Przeniosła mnie w te lata kiedy mamo i tato czytali mi bajki na dobranoc. Przyjemnie isę czyta.

Bardzo sympatyczna, pobudzająca wyobraźnię książka. Przeniosła mnie w te lata kiedy mamo i tato czytali mi bajki na dobranoc. Przyjemnie isę czyta.

Książki Rolanda Topora są zawsze wyzwaniem a ich wartka akcja przypomina szaleństwo. Bohaterowie prą naprzód w zdarzenia niczym taran, choć może byłoby właściwiej napisać, że życie pcha ich naprzód, nie biorąc pod uwagę ani ich woli, ani planów. Tak dzieje się w przypadku "Księżniczki...", główny bohater nagle staje się jej bliski i odtąd nic już nie dzieje się tak, jakby sobie tego życzył.
Proza Topora jest "czymś innym" w porównaniu z większością książek i od czasu do czasu wyśmienicie smakuje. Polecam jako niezłą odskocznię między kolejnymi powieściami.

Książki Rolanda Topora są zawsze wyzwaniem a ich wartka akcja przypomina szaleństwo. Bohaterowie prą naprzód w zdarzenia niczym taran, choć może byłoby właściwiej napisać, że życie pcha ich naprzód, nie biorąc pod uwagę ani ich woli, ani planów. Tak dzieje się w przypadku "Księżniczki...", główny bohater nagle staje się jej bliski i odtąd nic już nie dzieje się tak, jakby...

!

!

Swego czasu uwielbiałam zabawy Topora.

Swego czasu uwielbiałam zabawy Topora.