Powieść Michaela D. O'Briena jest rodzajem thrillera religijno-politycznego, katolickiej odpowiedzi na "Kod Leonarda da Vinci" Dana Browna. Autor porusza się po rozmaitych obszarach ludzkiego doświadczenia, zwłaszcza duchowego. Pojawia się temat Holokaustu, tytułowy bohater jest bowiem nie tylko katolickim duchownym, lecz także ocalonym z zagłady Żydem. Wiodącym tematem jest jednak infiltracja Kościoła Katolickiego przez wrogie mu czynniki uosobione przez demonicznego Prezydenta Federacji Europejskiej. Wszystko to z grubsza tematy ograne, nieomal klisze. Powieść jest wprawdzie wewnętrznie spójna, a autorowi trudno odmówić pomysłowości, jednak na poziomie literackim jest to utwór bardzo powierzchowny, skonstruowany jako obrona pewnej z góry założonej tezy, co upodabnia ją raczej do publicystyki, niż do literatury pięknej. Postaci wykreowane na bohaterów negatywnych są tak jednoznaczne, że zło w ich wydaniu okazuje się banalne i przewidywalne. Z kolei tych kilku bohaterów pozytywnych (w tym bohater tytułowy) to osobowości niemal krystalicznie czyste, nieskazitelne w każdym calu. Na tym zatem polu powieść zawodzi. Jeśli jednak pogodzić się z jej "publicystycznym" charakterem, to niektóre z zaproponowanych tematów wydają się warte przemyślenia. Wprawdzie teza o "spisku elit" (w powieści jest to spisek zgoła sataniczny) nie została przez autora uwiarygodniona, jednak uwagi na temat krytyki Papieża (podejmowanej przez środowiska prasy katolickiej, zarówno liberalnej, jak i konserwatywnej), masowej niemal wrogości wobec Kościoła Katolickiego (czy też szerzej, wobec chrześcijaństwa) i to wrogości inspirowanej przez intelektualne elity, znajdują już uzasadnienie. Na tego rodzaju aktywności różnych środowisk nie brak bowiem dowodów. Karkołomne próby "demitologizacji" chrześcijaństwa, czy połączenia go z duchowością New Age'u, "wymyślanie" chrześcijaństwa na nowo poprzez kwestionowanie wyjątkowości postaci Jezusa z Nazaretu (ponoć Jacgues Dupuis, teolog przywołany swego czasu do porządku przez watykańską, ratzingerowską jeszcze Kongregację Nauki Wiary, mówił o Chrystusie jako o "jednym z elementów zbawienia", nie zaś tym JEDYNYM i najważniejszym). Wszystko to zaczęło się jeszcze w czasach Bultmanna i egzegezy historycznej, tyle że dyskredytowanie chrześcijaństwa i wyjątkowości Jezusa Chrystusa dokonuje się dzisiaj przy użyciu środków zdecydowanie mniej wyrafinowanych, powiedziałbym wręcz "łopatologicznych". Cóż z tego jednak, skoro ludzie słabiej są dziś wykształceni, a przez to bardziej na takie manipulacje podatni. Książka O'Briena może być więc zaproszeniem do refleksji nad prawdziwą naturą sił wrogich chrześcijaństwu. Szkoda tylko, że zamiast nowego Bernanosa dostaliśmy nowego, tyle że katolickiego, Dana Browna.

Powieść Michaela D. O'Briena jest rodzajem thrillera religijno-politycznego, katolickiej odpowiedzi na "Kod Leonarda da Vinci" Dana Browna. Autor porusza się po rozmaitych obszarach ludzkiego doświadczenia, zwłaszcza duchowego. Pojawia się temat Holokaustu, tytułowy bohater jest bowiem nie tylko katolickim duchownym, lecz także ocalonym z zagłady Żydem. Wiodącym tematem...