Najpierw ocenie ten tom a potem przejdę do podsumowania "Sagi o Ludziach Lodu": W ostatniej cześć poznajemy historię Tiily, zaginionej córki Didy, którą spotkaliśmy w poprzednim tomie. Potem pojawia się Lucyfer i akurat Jego wątek nie prowadzi do niczego, więc jest zbędny. Później natomiast dokończenie wątków poszczególnych postaci czyli "...i żyli długo i szczęśliwie". W drugiej połowie pojawia się sama autorka, ale z racji, ze spotkaliśmy ją w "Odrobinie czułości" nie robi już takiego wrażenia, chociaż jej obecność w ostatnim tomie wypada lepiej niż poprzednio. Przede wszystkim został objaśniony jej związek z członkami Ludzi Lodu i skąd u Margit Sandemo wziął się pomysł na tę sagę. Ja wiem, że to fikcja literacka, ale sensownie wytłumaczona. Potem mamy informację znane z jej życiorysu, czyli, że spotykała duchy itd. Tak więc pozostaje na pytanie: Czy jesteśmy tutaj sami?

Kiedy w 2015 roku zacząłem swoją przygodę z tą sagą to zastanawiałem się czy będzie ona na tyle dobra, żebym ją skończył a nie dajmy na to porzucił w połowie i już nie wrócił. Owszem historia jest wciągająca a bohaterowie sympatyczni, jednak w pewnym momencie autorka odchodziła od głównego wątku i wprowadzała romansowe "zapychacze". Samą historię można by zmieścić w trzydziestu - trzydziestu pięciu tomach. Niektóre z nich jak "Tęsknota", "Ślady szatana" czy "Dom w Eldafjord" wyglądały dosyć przeciętnie na papierze, ale wyszły znakomicie i nie mogłem oderwać się od czytania. Było ich jednak za mało i przyznaję, że gdzieś tak od tomu "Głód" chciałem jak najszybciej się przekonać jak to się wszystko skończy. Czy będę wracać do "Sagi o Ludziach Lodu"? Do niektórych tomów na pewno, ale większość z nich będzie po prostu stała na półce a całość będzie robić za obrazek.

Najpierw ocenie ten tom a potem przejdę do podsumowania "Sagi o Ludziach Lodu": W ostatniej cześć poznajemy historię Tiily, zaginionej córki Didy, którą spotkaliśmy w poprzednim tomie. Potem pojawia się Lucyfer i akurat Jego wątek nie prowadzi do niczego, więc jest zbędny. Później natomiast dokończenie wątków poszczególnych postaci czyli "...i żyli długo i...