Tak jak już wcześniej pisałam, mam zamiar zapoznać się lepiej z twórczością Lucy Moud Montgomery, w zeszłym miesiącu czytałam „Dziewczę z sadu” a tym razem padło na książkę „W pajęczynie życia”.

„Z pewnego punktu widzenia dzban był własnością ciotki Becky Dark, z domu Rebeki Penhallow. Jeśli już o tym mowa, to żony Darków były przeważnie z domu Penhallow, a większość żon Penhallowów – z domu Dark, nie licząc pewnej liczby pań Dark i żon Penhallowów z domu Penhallow. W obrębie trzech pokoleń sześćdziesiąt osób z klanu Darków weszło w związek małżeński z takąż liczbą Penhallowów.”

I tak to się zaczęło, ciotka Becky, wiedząc, że niebawem przyjdzie jej umrzeć – broń boże jakieś tam „zejść z tego świata” czy coś podobnego, postanowiła na sam koniec podręczyć swoją rodzinę. Zwołała ostatnie u siebie zebranie klanu, by powiedzieć, co komu przypadnie, po jej śmierci. Jednak zanim przedstawiła swój testament, z wielką przyjemnością poznęcała się nad rodziną, by na koniec stwierdzić, że i tak przez najbliższy rok będzie tajemnicą, to, kto otrzyma jej dzban. A tylko on interesował wszystkich zebranych, to o niego byli gotowi się rzucić sobie do gardeł i cierpliwie znosić cięty język ciotki.
Jak powiedziała tak zrobiła, nie minęło wiele czasu, od zebrania i ciotka Becky zmarła, i zaczęła się kolejna historia, tym razem ostatnia, sławetnego dzbana.
Ciężki był początek, nie mogłam się w tym wszystkim odnaleźć, kto jest kim, co go łączy z pozostałymi, ale jak tylko przebrnęłam przez niego, to już nie mogłam się dalej oderwać od lektury. Muszę przyznać, że książka lepiej mi się podobała od poprzedniej, jest lekka i przyjemna, ale nie brakuje w niej ironii czy hipokryzji. Bohaterowie są bardzo wyraziści, i tak jednych się lubi, innych wprost nie cierpi. Historii miłosnych całkiem sporo, jednak to wątek małego Briana był dla mnie najbardziej emocjonujący i wzruszający.
Bigosowa napisała mi, że jest to najbardziej "dorosła" książka Montgomery i zgadzam się z tym stwierdzeniem, jak również cieszę się, że przeczytałam kolejną jej książkę, bo autora ma niesamowity dar do przedstawiania historii rodzinnych.
We wrześniu planuję przeczytać "Błękitny zamek" a następnie wezmę się za Emilkę :)

Tak jak już wcześniej pisałam, mam zamiar zapoznać się lepiej z twórczością Lucy Moud Montgomery, w zeszłym miesiącu czytałam „Dziewczę z sadu” a tym razem padło na książkę „W pajęczynie życia”.

„Z pewnego punktu widzenia dzban był własnością ciotki Becky Dark, z domu Rebeki Penhallow. Jeśli już o tym mowa, to żony Darków były przeważnie z domu Penhallow, a większość żon...