W tej książce sporo się dzieje.Pierwsze potyczki,długie narady i ważne decyzje przeplatane sa innymi wydarzeniami.Nadal w książce pełno proroczych snów,dawno zapomnianych przepowiedni ,wędrówek i odnalezionych bohaterów.Sami bohaterowie również nie mają łatwo.Biją się z myślami,rozważając konsekwencje tych a nie innych decyzji,rozmyślając co mają zrobić i jak to się odbije na nich i na ich bliskich.Mirriamele chce spotkać się z ojcem,by mimo wszystko pojednać się z nim a może spróbować wymóc na nim zmianę zdania.Josua troszczy się o innych,zaniedbując samego siebie.Simon,który przysiągł księżniczce,że będzie jej rycerzem postanawia towarzyszyc jej w niebezpiecznej podróży.Sithowie sprzymierzyli się z ludźmi i choc nie wlczą bezpośrednio u boku Joshui,walczą za wspólna sprawę swoja i jego.Najmiej przypadła mi do gustu ta część o Maegwin,jej obłędzie i jej decyzjach.Jakoś tak najmniej mnie zainteresowała...
Żałuję,że wydawca podzielił Wieżę zielonego anioła na cztery części,przez to nie czyta się tego tak bardzo płynnie.Nadal jest w tej książce sporo tzw lania wody,pewnych fragmentów równie dobrze mogłoby nie być,bo niewiele wnoszą do akcji,za to niepotrzebnie przedłużają książkę.Nie powiem,że czytam bez zainteresowania bo bym skłamała.W końcu mnie wciągnęło,choć nie nazwałabym się fanką Williamsa.

W tej książce sporo się dzieje.Pierwsze potyczki,długie narady i ważne decyzje przeplatane sa innymi wydarzeniami.Nadal w książce pełno proroczych snów,dawno zapomnianych przepowiedni ,wędrówek i odnalezionych bohaterów.Sami bohaterowie również nie mają łatwo.Biją się z myślami,rozważając konsekwencje tych a nie innych decyzji,rozmyślając co mają zrobić i jak to się odbije...