I oto przed nami ostatni z cyklu Pamiętników lekarza, piąty tom domykający dramatyczną opowieść będąca przekrojem 25 lat niezwykle burzliwych dziejów Francji zapoczątkowanych przybyciem w 1770 roku do Francji żony delfina Ludwika XVI Marii Antoniny, księżniczki austriackiej, córki wielkiej cesarzowej Austrii Marii Teresy. Jedyną znaną nam i łączącą tę cześć postacią jest królowa, która spotykamy w najboleśniejszym momencie jej życia, oto od kilkunastu dni po zgilotynowaniu króla jest wdową, zamkniętą w więzieniu ze swoją szwagierką, synem i córką, osamotniona, zdradzona, porzucona przez zagraniczne dwory, przyjaciół, którzy uciekli za granicę lub zostali pozbawieni życia jak większość z dworskich pań i arystokratów. Wydarzenia te zostały poprzedzone szeregiem decyzji ówczesnych władz, które sukcesywnie dążąc do ustanowienia republiki musieli wyeliminować wszystkich i wszystko, co z poprzednim systemem i władzą mogłoby się ludowi kojarzyć, ludowi zmiennemu i kapryśnemu w swych sympatiach i wsparciu, który szybko zapomina, ale też niezaspokojony w porę potrafi być wielką siłą, która jak czołg zmiata na swoje drodze tych, którzy przeciw niemu wystąpili. Szerzy się defetyzm i delatorstwo, sądy mają pełne ręce roboty, wszelkie denuncjacje nie mają szans na sprawiedliwą weryfikację i większość z nich kończy się dla oskarżonych jedyną karą, jaką wydają trybunały, a mianowicie ścięciem pod zarzutem zdrady i zagrożenia dla państwa. Nie jest to też spokojny czas dla młodej republiki, ze wszystkich stron dochodzą informacje o buntach ludności, która nie chce zrezygnować ze swych pięknych, chrześcijańskich tradycji i nagle odrzucić wiarę w jedynego Boga i zastąpić ją wiarą w Najwyższą Istotę, jak również wynosić na piedestał zamiast kultu Maryi kult Bogini Rozumu, którą to boginią okazuje się zwykłą sprzedawczyni czy karczmarka, której jedynym atrybutem zwracającym uwagę jest to, że jest piękną kobietą a przecież we władzach są sami mężczyźni łasi na wdzięki kobiece. Polityka zawsze związana była z cielesnością, choć rożnymi zakazami się przed tym broniła, władza to pieniądze i zmysłowość. Lud nie chce takich zmian, lud się przed nimi broni, choć władze niepokornych natychmiast jako zdrajców usuwają, by nie byli zaczynem zdrady, to i tak społeczeństwo ciągle pełne rewolucyjnego wrzenia nie pozwala się byle jak traktowa i trzeba się z jego opiniami liczyć, by nie stracić łask i nie wpaść pod gilotynę, a o to w takich strasznych czasach nie trudno. Zaszczytny tytuł patrioty bardzo szybko może ulec zmianie, humory ludu są nieprzewidywalne, a ten co głośno krzyczy, ten ma siłę przebicia. W tomie pierwszym poznajemy głównych bohaterów, których los w przypadkowy sposób połączył ze sobą wiążąc ich na dobre i złe, a w tle poznajemy ich ukryte intencje mające na celu doprowadzić do uwolnienia królowej.

I oto przed nami ostatni z cyklu Pamiętników lekarza, piąty tom domykający dramatyczną opowieść będąca przekrojem 25 lat niezwykle burzliwych dziejów Francji zapoczątkowanych przybyciem w 1770 roku do Francji żony delfina Ludwika XVI Marii Antoniny, księżniczki austriackiej, córki wielkiej cesarzowej Austrii Marii Teresy. Jedyną znaną nam i łączącą tę cześć postacią jest...